øtu 22. Á bróstinum hanga vakrar náttúrumyndir við stuttum og beinraknum bíbluørindum, og á sama veggi stendur eisini riðil av kristiligum bókmentum í einum upphongdum rimaverki: Jobs Gud. Himmelen paa

skottilburðinum fjaldi eitt av løgreglufólkunum seg undir vegginum á einum grannahúsi, og í hesum veggi standa í dag greið boð um, at skotið var eftir hesum løgreglumanni. Stór hol eru í vegginum eftir

ávirkanir við í skúla. Tað er ikki av tilvild, at Limp Bizkit stendur skrivað (sum graffitti) á onkrum veggi í onkrum skúlagarði. Limp Bizkit eru eins viðkomandi fyri ein tannáring, sum Clearasil ella søgubókin

mynd við grindadrápsmotivi, og skemtiliga varð sagt, at málningurin kanska skal hanga á einum ávísum veggi í mentamálastýrinum undir liðini á einum kollveltingarmanni og idoli úr Argentina. Annað fingu vit

kunnað talað, so var tað nógv og mikið, hann kundi greitt frá. Her sita í túsundavís av orðum í hesum veggi ? orð um hendingar, bygdalív, barndómslív, manndómslív og aldurdóm og hvørt av sínum. Hendingar úr [...] stendur eingin á Muntra longur, nú er tað ikki tað talaða orðið, sum hevur sítt flog undir hesum veggi, men tann tigandi, stummi málningurin inni á Riberhús og teir stilføru tilvirkaðu lutirnir í forrætningini

liðurin uttan iva framúrskarandi málverjaspælið hjá Marian. Til tíðir líktist hann einum livandi veggi, sum hann tók sær av øllum, og ikki minst var tað nærum stuttligt at síggja, tá hann í ovfarakæti

Talan var um eitt stórt ljóst rúm, sum í veruleikanum er tvey rúm; býtt í tvey av einum stórum glas veggi. Á vegginum í rúminum vóru ymsar talvur. Ein talgild og aðrar vanligar talvur, har skrivað má við

Spælið gongur fyri seg í bólki, har eitt av børnunum stillar seg upp móti einum veggi. Tá barnið hevur hyperventilerað eina løtu, heldur tað ondini, og eitt av hinum børnunum rennir tá høvdið ella nevan

er ein sonevndur ?vatnveggur? ? ella Aqua-Wall, sum hann kallast á enskum. Tað primera við hesum ?veggi? er, at hann reinsar inniluftina fyri dust og aðrar verur í luftini. Samstundis økir hann um vætuna

snúsklattin á veggin. Og tað eru ikki fá, ið hava hugsað tað sama. Reyðir snúsblettir vóru á hvørjum veggi og tað skuldi eg bert venja meg við, tí soleiðis sá tað út nógva staðni í býnum, eitt nú í stórum