av góðum grundum einki um tað, fyrr enn aftan á kappingina í Oslo, sigur hon. – Nú fyrireika vit okkum til Oslo og seta alt inn sum vit kunnu saman við øðrum góðum kreftum. Og koma vit víðari, so taka
Tað serstaka við føroyska landslagnum eru óiva litirnir, sum broytast alt eftir árstíðini. Grønt/okker, violett/grátt og so havið, sum bindur allar árstíðirnar saman og serstaka milda gráa ljósið, sum
tykki eina góða avtalu við Trygd, og eg haldi, at tey eisini vóru nøgd við, hvussu málið varð loyst okkara millum. Tað sigur Høgni Tausen, sum viðgongur, at hann er bjartskygdur av lyndi og sær møguleikar
fjølbroytt og litríkt fyribrigdi, ið veitir gleði fyri mong. Tónleikurin er jú við til at mynda okkum og okkara mentan. Men hvussu stendur til við føroysku tónleikaundirvísingini í dag, í einum [...] upp á, ein partur av hugvísindum og ein kelda til kritiska hugsan. Í eini samtíð, har vit flyta okkum alsamt longur inn í ein talgildan veruleika, har sambondini ofta eru stýrd av algoritmum [...] num, ið tala fyri “andbornari dubbing” og tjóðarbygging gjøgnum hugvísindi, kunnu eisini fáa okkum at hyggja erligt eftir okkara egnu viðurskiftum: Hvussu tryggja vit, at øll børn og ung í Føroyum
í poltiskum skjølum og skúlapolitiskari lóggávu er undrunarvert og heilt øðrvísi enn í okkara grannalondum. Tí kann mann siga, at Føroyar eru eitt undantak í norðurlendskum høpi, tá [...] at inklusjóndiskursarnir eru fýra í tali og mugu vera í spæl samstundis, um vit skulu gera okkum nakra vón um at menna inkluderandi skúlaskap. Tískil mugu vit hava bæði etiskt kjak um, hví inkluderndi [...] ætlan, samstarv og ábyrgd – bæði á politiskum og fakligum stigi. Tað krevur, at vit tora at seta okkum spurningarnar: • Hvussu menna vit og tryggja førleikarnar hjá m. a. fyrisitarum, ráðgevum, sk
felags vælferð og trygd í okkara norðuratlantiska grannalagi. ##med2## Tíverri síggja vit í dag afturvendandi líknandi myrk geopolitisk skýggj, sum hingu yvir himli okkara fyri 85 árum síðani [...] sæst best í hørðum vindi. Vovið í klæði á flagginum er eisini tað serstaka bandið millum lond okkara. Eitt vinalag, sum myndaðist gjøgnum tíðirnar sum grannar í Norðuratlantshavi. Eg fegnist [...] fegnist um at siga, at í dag er bretskt-føroyska sambandið framvegis í fagrasta blóma. Frá handli okkara og samstarvi um fiskivinnu, til sambondini millum fólkasløg okkara, stovnar og vinnufyritøkur
nokk at rokna út, hvat vit kunnu fáa í fólkapensjón og hvat vit fáa í samhaldsfasta. So er tað líka okkara privata pensjón, sum kann vera eitt sindur tricky, tí tað er ymiskt, sum vit hava goldið inn
frið ta løtuna. Hjá elektrikaranum var klaver í stovuni og eisini hjá okkum. Vit klimpraðu nógv og sungu, tá eitt høvi var, og okkurt dugdu vit at spæla í felag. Tá Richard Dans hevði dansiskúla fyri [...] kappaðust eitt sindur um, hvør skjótast dugdi kvæða- ella sálmaørindið. Í skúlanum nappaðu vit av okkara heimabundnu, fagurlittu troyggjum og løgdu “nappið” vandaliga millum bløðini í lesibókini. Og [...] og ein uppliving av teimum heilt stóru, tá ein nýmótans klædnabúð læt upp í grannalagnum hjá okkum. Har sóu vit danska skemtaran Osvald Helmuth í onkrum flottum tweedjakka geva klaksvíksbørnum
bæði tá vit tosa um stuttligar og góðar løtur, og tá vit hava onkur meira álvarslig evni á skrá í okkara arbeiði. Tú vart nevniliga ein, sum vit kundu heita á í so nógvum samanhangum. Við tínum stillføra [...] Bæði sum starvsfelagi og í mun til vinalag. Tú vart við tínum nærlagni og hegni við til at mynda okkum og psykiatriina á ein gevandi og mennandi hátt. Tú vart við frá byrjan av, tá Økispsykiatriin varð [...] árini í arbeiðinum og okkara starvsfólkaútferðir kring oyggjarnar og uttanlands hava ríkað okkum. Minnini um teg liva, og tú verður ikki gloymd, hóast tú ert farin. Okkara tankar eru hjá tínum
higartil bert at fokusera uppá vinnuligar bygningar, har eg meti at vit hava vitan og førleikar, sum okk ara kundar fáa ágóðan av. Tá vit fáa eina uppgávu at selja ein vinnubygning, gera vit altíð
