nokk at rokna út, hvat vit kunnu fáa í fólkapensjón og hvat vit fáa í samhaldsfasta. So er tað líka okkara privata pensjón, sum kann vera eitt sindur tricky, tí tað er ymiskt, sum vit hava goldið inn
frið ta løtuna. Hjá elektrikaranum var klaver í stovuni og eisini hjá okkum. Vit klimpraðu nógv og sungu, tá eitt høvi var, og okkurt dugdu vit at spæla í felag. Tá Richard Dans hevði dansiskúla fyri [...] kappaðust eitt sindur um, hvør skjótast dugdi kvæða- ella sálmaørindið. Í skúlanum nappaðu vit av okkara heimabundnu, fagurlittu troyggjum og løgdu “nappið” vandaliga millum bløðini í lesibókini. Og [...] og ein uppliving av teimum heilt stóru, tá ein nýmótans klædnabúð læt upp í grannalagnum hjá okkum. Har sóu vit danska skemtaran Osvald Helmuth í onkrum flottum tweedjakka geva klaksvíksbørnum
bæði tá vit tosa um stuttligar og góðar løtur, og tá vit hava onkur meira álvarslig evni á skrá í okkara arbeiði. Tú vart nevniliga ein, sum vit kundu heita á í so nógvum samanhangum. Við tínum stillføra [...] Bæði sum starvsfelagi og í mun til vinalag. Tú vart við tínum nærlagni og hegni við til at mynda okkum og psykiatriina á ein gevandi og mennandi hátt. Tú vart við frá byrjan av, tá Økispsykiatriin varð [...] árini í arbeiðinum og okkara starvsfólkaútferðir kring oyggjarnar og uttanlands hava ríkað okkum. Minnini um teg liva, og tú verður ikki gloymd, hóast tú ert farin. Okkara tankar eru hjá tínum
higartil bert at fokusera uppá vinnuligar bygningar, har eg meti at vit hava vitan og førleikar, sum okk ara kundar fáa ágóðan av. Tá vit fáa eina uppgávu at selja ein vinnubygning, gera vit altíð
nátt stór størv í samfelagnum og tænt samfelagnum á ríkiligan hátt. Tú ert yngst av børnum okkara, og bleiv tann av børnunum, sum kom at bera tann “arvin” víðari, (eftir pápa og abba), sum
ynskja Sigrun hjartaliga tillukku við teimum 75 árunum, sum ikki síggjast á henni, og vit gleða okkum til at síggja fleiri verk frá henni. ó.
og fróðskapur fyllir nógv, men lat okkum hyggja eitt sindur nærri at, hvat gransking í skúlaítrótti í veruleikanum er, og hvussu hon kann gagna okkum sum samfelag Í mínum virki sum u [...] kunnu flest okkara semjast um, at hetta er ein skilagóður háttur at menna eitt fakøki, og tryggja okkum at rørslufakið bæði er hóskandi læring og fríløta. Eitt veruligt dømi við FIT FIRST rørsluløtum [...] tað. Men vit hava úrslit, sum vit kunnu granska, heldur enn at gita. Í stuttum vísa úrslitini hjá okkum, at næmingarnir fluttu seg ómetaliga nógv í mun til hvussu nógv teir orkaðu og megnaðu kropsliga
bar við sær, at hesar orðingar enn sita so rimmar fastar hjá okkum. Eitt nú plagdi hann at siga, at “fingið” hevði fingið ð. Hann lærdi okkum eisini um munin á “vegur” og “veður”, sum jú úttalast eins [...] tók hann eisini atlit at. Tá plagdi hann mangan at geva okkum “farvæl-spurningar”, har hann setti okkum øllum spurningar av ymiskum slag. Svaraðu vit rætt, sluppu vit at fara heim. Glað vóru vit. F
landi, so hava vit – í gróðrarríkum samstarvi við Danmark – ikki bara varðveitt okkara mál og okkara mentan, men í roynd og veru umframt hetta ognast eitt slag av tvímentan – við tí úrsliti, at [...] Benito? Vit hava nógvar filmar á goymslu, teir royndust væl fyri áttati ella níti árum síðani. Lat okkum busta dustið av teimum – her eru teir – ein eitur Buchenwald, ein annar Ravensbrück, ein triði
miðlafólk í okkara almenna public service stovni, Kringvarp Føroya. Hin 22. mai í ár boðaði Føroysk Miðlafólk frá í skrivi til Fíggjarmálaráðið, at felagið vildi hava samráðingarrættin fyri limir okkara
