hátt er ikki bara ein rættur, men eisini okkara skylda. Tí halda vit fast við okkara rætt at drepa grind. Í hesum døgum koma fólk til landið at mótmæla grindadrápi. Mong munnu kenna tað ørkymlandi og hugstoytt
meg, og eg sigi: ”Tú má bíða, til vit hava lagt at”. Tá smellur hann niður. Á bryggjuni skera teir grind upp, sum teir hava fingið úr Hvannasundi. Eg rópi, um nøkur sjúkrasystir var har. Nei, tað var