jeg havde ventet. 26. Marts Í gjár hoyrdist róp sum sjáldsom eru nú um stund: Grindaboð. Ein stór grind lá út fyri Kirkjubø og deyðspøk var hon. Tíverri eydnaðist ikki at gera enda á henni. Hon streyk til
setast í samband við hesa hending. Eina ferð sum smádrongur var hann saman við pápa sínum í Klaksvík í grind. Teir fóru inn til Ziska. Tá ið Torleif einaferð hyggur inn í stovuna, undrast hann yvir at síggja
eisini tuberklar men vann á sjúkuni. Hann gekk burtur sjálvur annar í 1941 við báti, sum var farin við grind úr Funningsfirði til Oyrarbakka. Av bátinum fanst bert okkurt sprek og spik, sum rak inn á Tjørnuvík
júst hesi epli smakka serliga væl. Hesin matur er sera virðismikil fyri indianararnar, nakað sum grind og spik fyri føroyingar – fyrr!. Oolichan feittið verður vanliga etið sum viðskeri til annan mat.
Holm og Borgmester Kock til København. Skrevet Brev til min Fætter Poul Sloan i Lerwick. 16. Døde en Grind paa Klaksvig 660 Hval, men min Fader som var med Smiril var i Klaksvig om Eftermiddagen efter at Drabet
mastratippum, ikki verið til fiskiskap í mínari tíð. Báturin varð brúktur til flutning, og tá tað var grind, var tað fast, at Mercur flutti hvalirnar. Eg havi fleiri ferðir verið við tá Mercur førdi grindina
hátt er ikki bara ein rættur, men eisini okkara skylda. Tí halda vit fast við okkara rætt at drepa grind. Í hesum døgum koma fólk til landið at mótmæla grindadrápi. Mong munnu kenna tað ørkymlandi og hugstoytt
meg, og eg sigi: ”Tú má bíða, til vit hava lagt at”. Tá smellur hann niður. Á bryggjuni skera teir grind upp, sum teir hava fingið úr Hvannasundi. Eg rópi, um nøkur sjúkrasystir var har. Nei, tað var
