brúka vit myndir úr Bíbliuni í okkara dagligu talu. Vit taka til at "Tað er sum Dávid móti Goliath", "hann hevur eitt Jobs tol", "tað er sum at kasta perlur fyri svín" o.m.a. ? Nógvir av okkara siðum stava
kiosk”, har útróðrarmaðurin skal fara inn og keypa sær ein pakka av Niemeyer og nakrar fiskidagar, tá hann hevur mett um veður og streym og likindi. Til hetta er fyrst at siga, at útróðrarbátarnir í bólki
vælferðartænasturnar, sum ein dani er móttakari av. Miðalborgarin fær meiri í veitingum og tænastum enn hann rindar umvegis skatti og avgjøldum. Og tá hongur roknistykkið ikki saman, sigur kommissiónin, og so
tilvitaða – misskiljing. Fleiri illneitast inn á, at “útlendingar fara avstað við fiskinum”, og at hann “ikki verður landaður til føroysk virkir og fyritøkur”. Sakin er, at um fiskurin skal fara til matnað
tungt Aksel nevnir fleiri ferðir í greinini lokalir politikarar, lokaløki og lokalblað. Sær út sum hann er farin upp í havnakórið, ið kallar alt lokalt, sum er uttan fyri Havnina. Havnin er global, men
tá er valdið teirra. Í øllum livandi fólkaræðisligum londum fer ungdómurin upp á barrikadurnar, tá hann heldur tað vera neyðugt. Lestrarumhvørvini eru mangan um at bresta av progressiviteti, og í stirðnaðum
mál vísa, at eitt býráð kann broyta støðu og lurta. Undanfarni býráðsmeiriluti lurtaði ikki. Hann framdi eitt grefligt og óneyðugt náttúruinntriv á Sundi. Tað sást aftur á atkvøðunum á valinum
kann bøta um tína sosialstøðu, er tí virðismikil vitan. Og her er skúlamaturin ein faktorur, júst tí hann økir um lívsinntøkuna. Hvussu gera vit so í Føroyum Tá ið vit nú hava fingið hesa vitan, so eiga vit
eitt samdøgur, frá tí at annað oljufelagið broytir prísin, til hitt oljufelagið »tillagar« prísin, so hann verður nett tann sama hjá báðum feløgunum. Um bæði broyta prísin samstundis, so er tað avtalað spæl
radari skal verða ein NATO-góðkendur radari, er ein innantómur flosklur. Ein radari er ein radari. Hann eygleiðir loftrúmið. Tað er tað ein radari ger. Hvørki meira ella minni. Tískil er handan retoriska
