Reidar ikki í iva um, hvar heiðurin skal plaserast, tá tosað verður um væl eydnaðu verkætlanina. Og hann viðgongur eisini í sama viðfangi, at tað tí kendist eitt sindur hugstoytt, tá politkkarar og onnur
samd um, og hvat gera vit so? Ja, tað er ein góður og áhugaverdur spurningur. Skúlin, sum vit kenna hann í dag, er ikki góður nokk – tað vísur pisa kanningin okkum. Fólkaskúlin, ið ikki hevur megna at f
ungur tónlistarmaður, Hörður Torfason, av landinum eftir íendurtikin álop og morðhóttanir eftir að hann sum tann fyrsti av landsmonnum okkara opinberaði samkynd sína í einum íslenskum blaðaviðtali. Hóast
lítið at tingast við, okkara marknaður er so lítil at tað ikki er vist, at orka verður brúkt uppá hann. Men vit liva av samhandli við onnur lond, og tí er tað hent hjá okkum at hava so frælsa atgongd til
ætlanir at bøta um samferðsluna eru settar í verk tey seinnu árini og tiknar í nýtslu. Men veruleikin er hann, at tær í roynd og veru als ikki eru lidnar. Tað er næstan undantakið, at ein verkætlan er fullkomuliga
veit jú væl, at Nólsoyar Páll var als eingin hetja fyri tað arbeiðandi føroyska fólkið tvørturímóti, hann var reaktionerur og arbeiddi bara fyri ein pinkulítlan feudalan yvirklassa, eina karráa kliku av
Laugardalshøllini, tá ið landsfundurin hjá Sjálfstæðisflokknum varð settur og eftir setanina fekk hann orð á floksformannin, sitandi forsætisráðharra Geir H. Haarde, eina løtu (í einum króki á eini
sagt um HB, at stóra takið hjá Krzystof Popczynski nú var at fáa gulllið burtur úr gimsteinunum, sum hann hevur við at gera. Tað er framvegis góður møguleiki fyri, at HB verður meistari – eingin ivi er um
bora í ár og útsetir alla verkætlanina til í næsta ár – fær Hjarnar Djurhuus ikki svarað í løtuni. Hann vísir á, at hóast seinkingar kunnu gera, at ein boriætlan verður útsett nakað út á árið, so er tað
bora í ár og útsetir alla verkætlanina til í næsta ár – fær Hjarnar Djurhuus ikki svarað í løtuni. Hann vísir á, at hóast seinkingar kunnu gera, at ein boriætlan verður útsett nakað út á árið, so er tað
