tilknýti til olju ella nakað í tann rætning, so nær viðkomandi ikki at gerast skrásettur í skipanini. Hann far arbeiði beinanvegin.

mest móttøkuføra aldrinum. Tí er tað so umráðandi at grundarlagið í fólkaskúlanum er í lagi, og at hann er førur fyri at geva børnunum hollan stuðul og góða frálæru. ­ Tá tey ungu síðani fara til víðari

blaka øll klæðini uppá, meðan tær liggja í karinum. Okkara skermur var í trimum pørtum, og vit settu hann mitt út á gólv, brettu síðirnar inn móti hvørji aðrari, soleiðis at eitt lítið rúm kom burtur úr,

sigur Christian C. Nielsen, stjóri í Trygd. ? Annars høvdu vit ikki farið undir hetta. Men, leggur hann samstundis afturat, fólk gloyma ella »spara« ofta ferðatryggingina tá tey fara út at ferðast. ? Hetta

mugu ikki partapolitikkur ella serstøk egináhugamál koma upp í. Tað hvílir tí stór ábyrgd á løgmanni. Hann má brúka og lurta eftir teimum frægastu ráðgevunum vit hava í hesum máli. Tað má ikki vera ein spurningur

Shakespeares, bretska skaldið Ben Jonson, sum annars ofta fanst at sjónleikunum, skrivaði kortini, at hann »var ikki fyri eitt tíðarskeið, men fyri allar tíðir«. Tó skerst ikki burtur, at hvørt ættarlið hevur

donskum skúla ella lærustovni. Ikki tvøran fótin! Tíansheldur á nakað danskt sjúkrahús. Alt hetta, segði hann, var ríkisfelagsskapinum at takka, og bara honum. Men hetta er eingin nýggj vísa, at ríkisfelagsskapurin

øki í Hvítu Zonuni. Sambart altjóða oljuanalytikarum so hevur Bretland ein trupulleika í løtuni, og hann er rætt og slætt, at tað eru funnin ov fáar nýggjar oljukeldur á bretska landgrunninum. Hetta kann

serstaka vitan um umstríddu økini, sum føroyingar ikki eisini høvdu. Politikkinum hjá landsstýrinum hevur hann verið, at fyrireikingarnar til eina komandi oljuleiting skulu kosta føroyska samfelagnum minst møguligt

verki hvat tey standa fyri. Tey, sum valdu tjóðveldisflokkin í Suðuroy, settu sítt álit á flokkin, at hann vildi gera tað meiri liviligt her, soleiðis at okkara ungdómur bleiv boðin meira tilboð, enn tey hava