kostnaðarstøðið nógv lægri enn í Føroyum. Ein arbeiðsmannaløn er bara slakar 3000 krónur, eins og orka, tilfar og annað er bíligari. ? Men Lettland liggur eisini sera væl fyri til flutning. Fiskur, sum

ár eftir á arbeiðsmarknaðinum. Eru vit ikki øll samd um, at tey, sum orka, skulu kunna arbeiða longur? Og at tey, sum ikki orka, skulu kunna takka fyri seg? Vit eru jú samd um grundtónarnar. Øðrumegin [...] nú áseta ymiskar tímaprísir – og soleiðis eggja okkum til at brúka streym, tá ið nógv grøn orka er tøk. Við eini løgtingslóg vilja vit binda okkum til at minka munandi um útlátið og at fylgja

átaka sær fleiri og størri uppgávur og tryggja eitt javnt tænastustøði kring alt landið. Umhvørvi og orka Føroyar skulu taka ábyrgd og ganga á odda í tilfeingisrøkt, so at vit kunnu lata børnum okkara eitt

verða reglur gjørdar fyri útlendingar og útlendskar fyritøkur, sum ikki hava tilknýti til landið. Orka og umhvørvi Eitt høvuðsmál hjá samgonguni er at fremja grøna orkuskiftið, seta bindandi veðurlagsmál

hava ilt í sálini. Tíðarinnar krøv um avrik, samleika og útsjónd kunnu vera so tung at bera, at nøkur orka ikki dagin. Trongdin at skilja seg burtur úr fjøldini vindur upp á seg, tí á fartelefonini, teldlinum

land. Latið okkum tí ikki skapa óneyðugar gjáir. Vit mugu hjálpast at, og vit, sum orka, mugu styðja tey, sum ikki orka. *** Kvøldið í kvøld ímyndar bæði ein enda - og eina byrjan. Gamlar siðvenjur - og [...] vita ikki, hvat er í væntu. Men styrkin við felagsskapinum er júst vissan um, at tá ið vit ikki sjálv orka at fara undir byrðuna, taka sterkari herðar við. Tað er vissan um, at vit ongantíð standa einsamøll

økini verða skipað. Umhvørvismál Umhvørvisverndarlógin og náttúrufriðingarlógin skulu endurskoðast. Orka úr varandi orkukeldum skal økjast munandi. Landsmyndugleikar og kommunur skulu samstarva, so at o

útreiðslurnar til heilivág. Dentur verður lagdur á átøk at útvega og fáa heilsustarvsfólk at støðast. Orka og peningur skulu brúkast skynsamt á teimum trimum sjúkrahúsunum. Fakligheitin skal hoyrast, og s

ferðug og rørir seg nógv. - Hetta er fyrstu ferð eg eri her og eg eri komin higar fyri at liva betur og orka betur. Og fyri at taka tað róligari, sigur Nancy Vesturbú. - Fólk eru rættiliga vanabundin, tá ið

klárar tað, til teir koma aftur?” Eg segði henni, at eg mátti fara norður aftur, tí mamma fór ikki at orka at taka móti øllum hesum grindamonnunum, sum eg visti fóru at koma inn til okkara, nú grind var í