er at øllum verður veitt ein trygg og rættvís eftirløn. Nevndin, sum er sett at kanna pensjónsøkið ger arbeiði sítt liðugt og úrslitið verður viðgjørt í samgonguni og neyðug stig verða tikin«. Ræ´ttiliga

størsti andstøðuflokkur gjøgnum formansskapin nú kann fylgja væl við gongdini og ávirka hana. -Hetta ger, at javnaðarflokkurin, sum jú varð settur uttanfyri undir landsstýrissamráðingunum, nú hevur fingið

ikki um nakað »spøkilsi«, men um eina skilagóða vegaloysn, sum vegatekniskt er í lagi. Ein loysn, sum ger sjúkrahúsøkið meira samanhangandi og friðarligt, og ein loysn, sum ikki tekur munandi burtur av friðaða

fyrstu fimtan umførini av kappingini verður torført at taka stig frá teimum. Trý tey seinastu umførini ger strikan viðvíkjandi flyting av spælarum seg galdandi, og tá plagar tað at vera eitt sindur truplari

uttan so at foreldrini kunnu hjálpa til. Her mangla vit ein íbúðarpolitikk. Tann, sum leigar út, ger tað fyri at fáa eina inntøku, men eg havi ikki enn hoyrt nakran, sum hevur vunnið sær nakað av peningi

Danmark seinastu tíðina. Ein telvari sum Ólavur Simonsen er rættiliga óvanligur í sínum spæli, og tað ger hann eisini til ein av fremstu telvarum í Føroyum, men tað hevur víst seg, at »donsku« telvararnir

og fyrireikað; Robert ringir og sigur, at nú er skráin liðug; eg geri hetta, tú gert hatta og Petur ger hatta. Síðani hava vit sett okkum saman at sameina tilfarið og at koyra alt ígjøgnum. Tit blíva við

fyri einum formanni, sum vísir eitt sindur størri áhuga fyri flokkinum og floksarbeiðinum. Og tað ger Edmund Joensen ikki, sigur Atli Hansen. Hann greiðir frá, at flokkurin mangan hevur havt fundir á Gamla

hjá Regini eru í veruleikanum ógvuliga ymisk. Eitt hava tey tó til felags ? og tað haldi eg, hann ger øgiliga gott ? tað er, at hann tekur tekstin í fullum álvara. ? Annars havi eg fingið nótarnar, har

sett í gildi var Føroya fólk ikki spurt eftir um tey góðtóku ella vrakaðu heimastýrislógina. Hetta ger, at vit sum fólk ongantíð hava kent hesa lóg sum eina lóg ið vit sjálvi og fólkavaldu okkara, ið tá