fullkomuliga mál­leysur av framførsluni. Tú gloymdi fulkomuliga tíð og stað og var so at siga eina løtu í burturrykking , tí sans­irnir og kenslurnar vóru ertir av fantastisku rødd­­ini og upp­traðk­an­ini

Meiri fekk hon ikki úr honum, so algoystur var hann. Mamman, Sabina bað hann seta seg niður eina løtu og renna møðina av sær. Og so fekk hon søguna um henda serstaka skúladagin, sum als ikki hevði verið

fyri 2005, heldur enn at koma við illa undirbygda uppskotinum hjá núverandi minnilutanum í evstu løtu, og ikki í so mikið góðari tíð, at meirilutin visti um hetta undan býráðsfundinum. Í skeivari kommunu

var garnaveiðan hjá sildabátunum norðanfyri, sum gjørdi av við sildina í sínari tíð. - Eg ivist onga løtu í ,at tað vóru náttúruviðurskiftini, sum broyttust. Brestir fyrstur Absalon greiddi eisini frá gongdini

stjórnarleiðararnir skuldu at taka støðu til á sjálvum toppfundin-um, gekk illa. Ikki fyrrenn í seinastu løtu eydnaðis at semjast um ein tekst, sum øll uttan tvey lond kundu taka undir við. Semjan var tá ikki

eitur á fakmáli. Go So vóru tað GoGo Blues. Lagt var beinanvegin til brots og tað riggaði frá fyrstu løtu. Trummur og bassur swingaðu og Uni fekk loyvi at hugna sær. Og tað sá út og ljóðaði, sum tað var tað

vanur við at umgangast bygdafólkini, er tað eingin trupulleiki, sigur Albert og situr tigandi lítla løtu: Sjálvandi kann tað vera eitt sindur einsligt við hvørt, men tá hevur tú internetið, ber til at fáa

teirra, og har er bara regn", søgdu tey við meg. Men teirra grenj virkaði øvugt uppá meg, og í tí løtu visti eg, at Føroyar var mítt næsta ferðamál, greiðir Renate frá. Hon kom so til Føroya í mai mánaði

vinkona, millum list og veruleika, har tað eftirhondni er ógjørligt at gera av, hvar markið gongur. Eina løtu, í hvussu er. Inntil ógvusliga installatiónin knappliga fær teg at rakna við og verða varuga við,

marknaðarført seg sjálvan? Jóhan E. Simonsen leggur seg eitt sindur aftur á í stólinum og hugsar eina løtu, áðrenn hann svarar. - Vita fólk ikki hetta, so hava vit ikki marknaðarført okkum nóg gott. Men tað