endaliga úrslitið verri enn árið fyri. Hetta kemst serliga av vøkstri í oljuprísunum. Hesin posturin vaks úr smáum 52 milliónum upp í 70 milliónir, ella smáar 19 milliónir krónur. Hinvegin eru lønarútreiðslurnar

Jørgen Joensen (doyði 8 mánaðir gamal) og Eilef Joensen, ið enn er á lívi og býr í Herning. Elisabet vaks upp í Havn, men hon var eisini nógv norðuri í Bug hjá mostur og mammubeiggja, ið bæði vóru ógift.

august 1938 í lítla býnum Garessio í Norðuritaliu. Bæði abbin og pápin fingust við at mála, so hann vaks upp í einum kreativum umhvørvi. Seinni flutti familjan til Torino, har hann gekk á kunstskúla og lærdi

Fries Nielsen. Við smáum óneyvum leikum í byrjanini, kom Heini at standa nakað verri við hvítum. Danin vaks við uppgávuni og fór í eitt eirindaleyst álop móti hvítu støðuni. Heini svaraði væl aftur, men tíðin

hesar gávurnar frá báðum foreldrunum, sum eru av sera musikalskum familjum. Gunnar var B36-ari. Hann vaks upp í niðara parti av Tinghúsvegnum, sum var eitt B36-kvarter burturav, og var hann í mong ár ein

vóru Frida f. Jacobsen, ættað úr Vestmanna, og Anton Bernhard (Benni) Hansen úr Norðragøtu. Mamma vaks upp í Norðragøtu, men longu sum 14 ára gomul fór hon út at tæna. Um hetta mundi misti hon eisini faðir

Andrias Poulsen. Kittan og Jógvan Andrias áttu umframt Sonju eisini Kára, Jónsvein, Jógvan Finn, og so vaks Hjørleif Hansen eisini upp í heimi teirra. Sonja og Harald giftust 14. oktober í 1967, og tey eiga

stig aftanfyri Horsens, sum er eitt stig aftanfyri Silkeborg. Tað eru sjey umfør eftir. Í botninum vaks mótið hjá Vejle eitt vet. Teir vunnu 2?0 ímóti niðurflutta B1913. Men Vejle er framvegis niðanfyri

Men eisini her er talan um einávísan vøkstur upp á ársbasis. Fyrstu tríggja ársfjórðingarnar í ár vaks talið á komum og fráferðum við1,3 prosenti. Hinvegin hevur góðsflutningurin so tikið til sín í stóran

verið dyggur stuðul undir frásagnunum um fólk knýtt at Skarvanesi. Eyðun varð føddur í Vestmanna, vaks upp á Sandi, har pápin var sýslumaður og búði seinastu árini á Skarvanesi. Hann var góður við søguna