dysturin um meistaraheitið. Nú vóru teir nevniliga nógv betri við, og endiliga fingu áskoðararnir í KÍ-høllini eitt sindur av spenningi. Liðini fylgdust væl í hesum settinum, og at kalla eingin munur var

Klaksvík fríggjakvøldið, tá mótstøðuliðið var føroyameistararnir úr Stjørnuni. Teir nógvu áskoðararnir í KÍ-høllini fingu ein rættuliga undirhaldandi dyst, hóast tað var stórur munur á liðunum báðum. Sum skilst

ta_ eisini. Ta_ harmar meg ógvuliga nógv, at eg ikki havi møguleika at hjálpa til í Letlandi og ímóti KÍ og GÍ í landskappingini. Eg vóni, at ta_ sí_ani fer at bera til at spæla, men eg dugi sjálvandi einki

so var munurin kanska enn størri, uttan tó at taka nakað frá HB. Todi Jónsson fegnast tó um, at bæði KÍ og HB í dystunum ímóti FCK hava víst positivan fótbólt heldur enn at standa afturi í verjuni og lossa

deild, í fjør var hann venjari hjá B36 í bestu deildini. Hann hevur eisini verið venjari í VB, HB og KÍ, umframt at hann í mong ár spældi við HB og VB og í 25 altjóða skrásettum dystum var liðformaður á

meiri fjølvirkin enn Mikkjal. Hann hevur altíð verið til dystin fúsur. Í fimtiárunum spældi hann við KÍ. Eisini har var boð eftir honum frá merkismanninum John Reid Bjartalíð til at skriva plakatir, sum

úrtøku móti bæði NSÍ og FSV, soleiðis at útgangsstøðið er tryggjað undan seinasta heimadystinum móti KÍ. Klaksvíkingar fáa helst eisini sítt at síggja til. Ikki minst tá teir annan páskadag vitja við Løkin

gera seg til reiðar at taka ímóti gullinum. Tí er einki at ivast í, at talan verður um eina fullsetta KÍ-høll, sum fer at fagna lokalu stjørnunum, og heldur eingin ivi man vera um, at tær eisini vilja vinna

fuglfirðingarnir so vinna ein so trivaligan sigur sum gjørligt. Og helst somikið trivaligan, at hóast KÍ skuldi vunnið í Havn á B36, so skuldu fuglfirðingarnir hava betra málmunin. Einvegis Og hetta riggaði

tríggjar tær fyrstu ferðirnar, tá ið teir megnaðu javnleik á heimavølli ímóti HB og á útivølli ímóti KÍ, og tá ið teir taptu stórt í Gundadali ímóti B36. Men VB hevði lisið uppá. Venjarin, Hans Nielsen,