er politiskt mobiliserað av firtnum oddamonnum í fullveldisrørsluni. Stutt eftir fekk frúgvin ein annan sensitivan poet, tann lítillætna søgusmiðin, Jóhannes Nielsen at fylkj­ast við sær móti Rolfi Guttesen

limagjaldið hjá fiskimonnum, at tað fyrr “fór til kostnaðarmikla blaðútgávu, ið hvørki fíggjarliga ella á annan hátt sást aftur sum nakar vinningur fyri limirnar.” Hetta verður sagt um fremsta fakfelagsblað sum

at mannerera við. – Ved I, at mænd også har et g-punkt?, spyr hon. Menn hyggja ivandi upp hvønn á annan, og onkur játtar spakuliga – Ved I så, hvor det sidder?, spyr hon so. – Sjey sentimetrar uppi í endanum

ikki við borð undir steðginum, men tað var lagt upp til, at fólk fekk høvið at heilsa upp á hvønn annan, og gestirnir sýntust at stórtrívast, tí prátið gekk ómetaliga væl. Tað má sigast, at tað er so nógv

gjørdist veruleiki. - Eg hugsaði sjálvandi um, hvat familjan fór at siga, og um eg mundi kenna onkran annan sum var inn­lagdur har. Men tá eg kom inn um dyrnar á deildini, var tað sum eg slapp av við ein sera

psykiatriini eru menniskju, ið eru sera treingjandi. Menniskju, hvørs lagna er hart rakt bæði á ein og annan hátt, og eg trúgvi, at eg við mínum fakligu førleikum og míni orku til at halda út saman við teimum

setning fyri setning í umrøddu “tíðindum”, at talan var um ósannindi og manipulatiónir frá enda í annan við tí einasta endamáli hjá lógbrótaranum at rættvísgera seg sjálvan og at geva órættaða partin í

sangir og skilja, at tey ikki eru einsamøll í eini svárari støðu. Tónleikurin fangar fólk á ein heilt annan hátt enn orð. Men umframt, at Kirstin sjálvari dámar so ómetaliga væl at syngja og spæla, so hevur

knøttin, kann tað verjast at slakta ein grís, “strongdur” ella ei. Men ikki grindahvalin, ella nakran annan hval fyri tað, av effinett somu grund sum tað akkurát er í lagi at avlíva svínini: TÍ TAÐ YVIRHØVUR

varisligan synopsis, sum eg at kalla ikki fylgdi. Bara tað, at hendingarnar skuldu hava nakað við Annan veraldarbardaga at skaffa, helt eg fast um. At kalla øll onnur hugskot blivu broytt ávegis, sum bókin