til okkara. Og eisini alt gott um tað – men vit kunnu ikki loypa á bláman áðrenn vit svimja. Og so leingi vit svimja væl við pútum á ørmunum, og púturnar vilja verða har, er tað betri, enn at drukna. Eg

fram í hylunum? - Vit eru tvey fólk úti í høllini samstundis, so vit supplera hvønn annan. Tey sum svimja kunnu tí føla seg trygg allatíðina. Tá tú ikki ert til arbeiðis hvat gert tú so? - Tá eri eg saman

gera næstan alt tað sama har sum her, men ein munur er kanska, at tey ikki hava havt møguleika at svimja fyrr enn nú - tey hava júst fingið ein svimjihyl. Hvat gleðir tú teg mest til? Eg gleði meg sjálvandi