aldrinum, tó krevur hetta fyrireiking fyri at náa málinum, óansæð aldur. Vit kunnu ikki fara aftur at ansa børnum. Í dag er ein dagstovnur, ein menningarstovnur við krøvum um menning á øllum økjum. Vit eru
tá eg var komin 5 mðr. við Michael, datt Birita um úthurðsgáttina, hon hevði sitið uttan fyri og ansa eftir Zakaris, meðan eg var uppi á rættini. Tá ið eg kom oman aftur fór eg at baka pannukakir og bað
dissikerað tær stupidu og arrogantu meldingar, sum m.a. komu frá heimvendum K.Ú.arum, og hann átti at ansa eftir, at hann ikki letur seg manipulera av reydlingunum sjálvum, ti teir siga sína vanæriligu søgu
at tað varð góðtikið, at farritarin á ”Ananu”, Jepsen, tók sær av at undirvísa Lill og annars at ansa eftir honum til 21. juni 1936, tá ið hann fylti 14 ár umborð á ”Ananu” undir Grønlandi. Longu sum
Fyri meira enn 50 árum síðani var støðan ein heiltur onnur. »Fyrr í tíðini« var arbeiði mest sum at ansa børnum. So við og við bleiv tørvurin størri og størri fyri at fáa børnini ansaði á dagstovni. Kravið
einu nidurstøðu, og tað var, ”at pedagogarnir skulu ikki bert drekka meira kaffi”. Nei teir skulu ”ansa” børnunum og ikki hava dygdartíð og soleiðis verri stovnar, strongd børn og námsfrøðingar. Nú siti
, eigur at verða heimilað kommununum at rinda partar av stovnsplássi til foreldrini, velja tey at ansa egnum barni/børnum heima”. Fremur samgongan henda setning merkir tað, at tað verður heimilað kommununum [...] fer at smidliggera alla ansingina og foreldrini fáa reellar valmøguleikar. Tey kunnu velja sjálvi at ansa egnum børnum ella at lata kommunalu ansingini uppgávuna. Sum er kunnu kommunurnar ikki veita foreldrunum
støðugari minking, tí plássini á stovnunum gerast fleiri og fleiri, og í dag verða einans eini 40 børn ansa í dagrøktini, sigur Heðin Mortensen. Foreldur, um orsakað av verkfallinum ikki fáa síni børn ansað
álvarsligur. Tí er Ráðið Fyri Ferðslutrygd nú farið undir eitt umfatandi átak fyri at fáa okkum at ansa betri eftir í ferðsluni. - Hetta er eitt vandamál, sum tað ikki hevur verið hugsað so nógv um. Men
sterkari tá ið eg kom heimaftur til Føroya. Nú havi eg ikki tíð til at ganga í vektrúminum, eg má ansa eftir teimum smáu, puffar Heini og toyggir seg niður eftir lítlu Andreu, sum grulvar á gólvinum og
