føroyskari húgvu við eini banjo í hondini og byrjaði at syngja um Hans Ansgar, kundi eg ikki annað enn rópa av ovfarakæti - Hetta var herligt. Ein svøk framførsla, ið ivaleyst bert fór at vaksa uppaftur svakari

gull í svimjing. Tí var tað kanska ikki so løgið, at Sjúrður Skaale bað stóru mannfjøldina á Vágsbøi rópa ?Hurrá? fyri Pál Weihe, sum kortini bleiv rættað til Pál Joensen. Og gjørdist tað Pál Joensen, sum

gull í svimjing. Tí var tað kanska ikki so løgið, at Sjúrður Skaale bað stóru mannfjøldina á Vágsbøi rópa »hurrá« fyri Pál Weihe, sum kortini bleiv rættað til Pál Joensen. Og gjørdist tað Pál Joensen, sum

út á fjørðin at kasta út fløskupost, og tá skipini koma innaftur, verður sjórænarakríggj, sum tey rópa tað. So longu hósdagin sleppa børnini at uppliva tær fyrstu stuttligu løturnar í sambandi við tiltakið

Joensen við einum skálkabráði og peikar upp á pallin, har ein hópur av leikarum standa og skeldast og rópa - uttan eitt ljóð. Sum skilst eru tað fólk úr teimum 4 ymsu hagapørtunum sum trætast um, hvør partur

sær ein nýggjan avgjørdan meiriluta. Í skrivandi løtu sær út til, at nýtt samgonguskjal, sum teir rópa “samstarvsavtalu” er við at vera liðugt skrivað. Framvegis verður støðan rópt ein “kulturbroyting”

til at seta Føroya Sjómannadag í Klaksvík. - Í besta føri hevði eg kanska væntað, at onkur fór at rópa buhh... eftir mær, men at fáa sær danska verju móti útróðrarmonnunum í Klaksvík - nei, tað visti eg

til at seta Føroya Sjómannadag í Klaksvík. - Í besta føri hevði eg kanska væntað, at onkur fór at rópa buhh... eftir mær, men at fáa sær danska verju móti útróðrarmonnunum í Klaksvík - nei, tað visti eg

Tróndur Sigurðsson. Ættin var góð á Argjum, men hóast hampulig líkindi, so var fótbóltsspælið einki at rópa hurrá fyri. Í nógva regninum skoraði AB tvey mál í 2. hálvleiki. Innskifti Allan Michelsen økti til

Hetta gjørdi hann við pisakanning og at kalla pressuna saman og biðja hana fara út á gøtuhornini at rópa úrslitini. Pisakanningin segði, at næmingarnir í 9. flokkunum eru umleið teir ódugnaligastu av øllum [...] í Eysturskúlanum, og um skamma stund – í september mánaði? – fert tú at biðja embætisfólk tíni at rópa, so tað gellur ímillum húsaveggirnar um alt landið, at eg eri ikki nóg góður lærari, og at fittu næmingar