nú stavar frá varandi orkukeldum. - Tað er týdningarmikið, at Føroyar sum fiskivinnutjóð hava ein grønan profil, og tað er týdningarmikið, at vit ansa væl eftir náttúruni og havumhvørvinum. Annika Olsen

innbjóðandi uttandura øki til skúlan. ##med3## Mítt hugskot til skúlagarðin er at broyta hann til ein grønan blett – eina náttúrulund sum kann tæna ymiskum endamáli. Umframt skúlagarður í dagligdegnum so skal

kunnu fólk fáa upp í 70.000 krónur av mvg’num afturborið, tá tey keypa sær ein nýggjan sonevndan “grønan” bil. Uppskotið møtti tó ikki sørt av mótstøðu á vegnum. Andstøðan kallaði hetta fyri umvendan Robin

ætlanir um at byggja nýggjan skúla, ið skal verða ein orkusparandi stovnur. Tað verður tó ikki talan um grønan skúla, sigur Ásmundur Lamhauge, stjóri í Runavíkar skúlaverkið. Eisini innan barnarøktina eru tey

heilt vist, at vit loysa ikki aftur, uttan roykkavarútgerð er umborð, sigur hann heilt avgjørdur. Grønanes liggur nú í Egersund, og tryggingin er við at taka støðu til, hvat gerast skal við skipið. Maskinrúmið

hvørt húsarhald tríggjar posar at koyra burturkastið í; ein hvítan posa til reint og turt pappír, ein grønan posa til vandamikið burturkast og eisini ein gráan posa til alt, ið skal brennast. À hendan hátt

ræður Tað sama tykist ikki galda í dag. Nú virkar sum um, at tað verður drigið lut. Hava vit ein grønan blett her ella har, skal hann ikki liggja í friði. Men hvat skal so liggja har: banki, skúli, hotell [...] matstova, leikhús, politistøð ella kanska Setrið? Spurningurin er bara: Hvør er hepni vinnarin? Ein grønan geira er eydnast at hava í friði – frá stykkinum hjá garðyrkismannnum, Torvaldi á Steinum, við T

Føroyskir og danskir næmingar fáa innlit í gerandisdagin og lívið hjá hvørjum øðrum við serligum denti á grønan vøkstur og burðardygga menning. Heitið: Migration: yesterday, today and tomorrow Samstarv við: Karolinska

ætlanin at fáa eina grønari vinnu, og hetta skal gerast við eitt nú at stuðla vinnuni at leggja um til grønan streym og gagnnýta orkuna. Eisini skal tað vera bíligari at skifta sítt olju- og gassfýr út við eina

mál og mat, sóla mær, dippa tærnar í heitt hav og skolda ryggin av søtari sól. Eg angri meg ikki grønan av, at eg ikki sitið á café í Hamburg og havi lært meg týskt, so tað minnir um týskt. Og í grundini