hjá einstaka barninum verður í fokus. Um vit ikki gera tað, so fáa vit børn sum liva í áhaldandi strongd støðu og tað kann vera ein av stóru orsøkunum til, at vit framleiða sjúkueyðkenni, sum lættliga kunnu

tímum niður í 35-36 tímar. Produktiviteturin varð hin sami, um ikki størri, starvfólkini kendu minni strongd og heilsan gjørdist betur. Samanhangurin ímillum arbeiði og familjulív bleiv betur og trivnaðurin

sparir hetta samfelagnum aftur í ríkiligt mát seinni. Íløgan kann nevniliga minka um trupulleikar við strongd, sjúkrameldingum og óarbeiðsføri. Djóni N. Joensen, valevni fyri Javnaðarflokkin

MEN tíverri er hetta ofta langt frá tí veruleika, sum øll børn liva í. Fleiri og fleiri børn eru strongd, fleiri og fleiri hava skúlaaftran, krøvini eru størri, trýstið er størri, flokkarnar eru stórir

og narkolívi, skal eg líka gjøgnum eina so stóra labyrint av skrivstovuveldi, at líkindini at fáa strongd økjast meir enn møguleikin at fáa hjálp. Fólkini, ið eg havi havt samband við, vátta hesar niðurstøður [...] tað er sjón fyri søgn, at larmandi skrivstovuveldi ikki hevur nakað sum helst gott við sær, uttan strongd, angist og sosiala happing. Hesi eru menniskju, ið bara vilja hava, at almennar skipanir skulu rigga

aftanfyri eina yvirtøku verða ómetaliga væl lýstir og skipaðir. Flogferðsla í síni heild, hevur ómetaliga strong krøv og tað er nógv skjalprógv, ið skal til, fyri at vit kunnu vísa á, at vit eru tilreiðar at taka

at hyggja eftir um tað eru strukturar í samfelagnum, sum eru viðvirkandi til vánaligan trivnað, strongd og sálarligar trupulleikar. Men tað er eisini vert at hava fyri eyga, at sálarsjúka og sálarligir

Samstundis er tað gerandiskostur, at vit hoyra søgur frá starvsfólkum í umsorganarøkinum, sum siga frá strongd og avbjóðandi arbeiðsumstøðum. Innan fleiri økið er støðan alarmerandi – og skapa vit ikki ein trivnað

at tey, ið taka sær av okkara sjúku, veiku, gomlu og børnunum fáa virðiliga løn og ikki liva í strongd, tí tey ikki fáa endarnar at røkka saman. Vit hava útgreinað hvat, ið skal til, fyri at lyfta lægstu

hann. Hann sigur, at úr kanningum uttanlands hava tey sæð, at ein styttri arbeiðsvika gevur minni strongd, men eisini effektivari starvsfólk, og tí er hugsanin, at vit arbeiða færri tímar, men náa sama arbeiði