Sverrisgøtu mikudagin 19. februar klokkan 9 til 12 í sambandi við, at trø verða skorin og feld í Sloans garði. Hesum boðar Tórshavnar kommuna frá. Eisini partur av Nólsoyar Páls gøtu er stongdur, meðan arbeiðið

alla æru verd. “Mín bátur er lítil, títt hav er so stórt,” sigur ein strofa í sálmi hjá Edmundi í Garði, og hóast skip og bátar eru væl tryggari og størri enn fyrr, so er havið framvegis bæði frændi og

Dreymur hansara var at taka við starvinum sum amtmaður í Føroyum, og saman við vinmonnum á Regensen, á Garði í Store Kannikestræde, í Keypmannahavn, sniðgav hann í 1919 – beint eftir fyrra veraldarbardaga –

Elsebeth Christina, nevnd Ebba. Foreldur pápans vóru Sakaris í Soylgørðum og Marin Mohr heiman av Garði í Hoyvík. Foreldur mammuna vóru Hans Simonsen, traðarmaður uttan fyri Garðar í Hoyvík og Sanna Joensen

har skinnið skal loysast av bringu, hálsi og frambeinum, áðrenn taljan kann festast í. Men, á einum garði við bæði neytum, seyði og nógvari grøði, gongur nógv fyri seg um somu tíð, tá mest er at gera, og

kring landið og tosa við bóndan um, hvussu hann megnar at liva av landbúnaðinum. Vit greiða frá garði hansara, seyðahaldi og neytahaldi, um bóndin eisini hevur neyt. Í greinarøðini skifta orð um umstøðurnar

eg var liðugur á skúlanum, sigur hann brosandi. Krevjandi arbeiðsdagar Tað eru møguleikar á einum garði, sum bæði hevur mjólk og seyð, men tað skerst ikki burtur, at hetta er tungt og krevjandi arbeiði