hægsta summari. ... Eivör Pálsdóttir Öll elska Eivør. Vit hava fylgt henni upp á tindar og ígjögnum dalar. Tað hevur glett tjóðina at síggja, hvussu væl tað hevur gingist henni uttanlands, har hon hevur sópað

ein ferð á tindum? Skalt tú klúgva upp á nakrar tindar í lívi­num, mást tú eisini niður í nakrar dal­ar og viðhvørt byrja á sløttum. Eg haldi ikki, at hetta at vera hægstur, størst­ur ella bestur hevur

høgt, høgt uppi í fjøllunum. Hetta valdu Oluffa og Hjørdis at gera. Í fýra dagar gingu tær upp um dalar og fjøll saman við ferðalagi teirra. Altjóða ferðalag Tær løgdu ikki í at fara við einum donskum ferðalagi

jususpápa koma við meira vindi, so tað kann vera ljós yvir landið, meðan veingjasuðið fer við vindinum um dalar og fjøll. Hví eru vindmyllurnar hvítar og ikki grønar? Grønar sum græsið og trøðini? Ella gráar sum

Menninir býttu seg í tvinnar bólkar: Teir eldru og veiku fingu í lut at fara Norður á Boga og Suður í Dalar. Har sótu teir so fyri, tá bólkurin við teimum yngru monnunum kom heimaftur, heilt sunnan av Borðuni

vera um, at føroyar hava eina fantastiska náttúru. - Vit eru stolt av at vísa okkara vøkru fjøll, dalar og firðir fram fyri útlendum, ið koma higar. Men tað er nógv sum bendir á, at undir hesum estetiska

var 3. ørindi í sálminum ”Nú ringja kirkjuklokkur so hátt” hjá Símuni av Skarði: ”Tó myrkur fyllir dalar og skørð og stormurin ýlir í gjáum, so fjakkar Jesus enn á jørð við sínum jólagávum” Gleðilig jól [...] verður hin sjúki grøddur, nú losna hørðu syndabond, tí Jesus í nátt varð føddur. 3. Tó myrkur fyllir dalar og skørð, og stormurin ýlir í gjáum, so fjakkar Jesus enn á jørð við sínum jólagávum. 4. Ei brim við [...] í smáttuna inn, blíð orð hann við gomul talar, hann klappar bleiku barnakinn, av himni tá gleðin dalar. 6. Um sorgin veg til hjarta títt fann, vár Jesus teg aldri gloymir, og jólaboðið grøða kann ta sótt

verður hin sjúki grøddur, nú losna hørðu syndabond, tí Jesus í nátt varð føddur. 3. Tó myrkur fyllir dalar og skørð, og stormurin ýlir í gjáum, so fjakkar Jesus enn á jørð við sínum jólagávum. 4. Ei brim við [...] í smáttuna inn, blíð orð hann við gomul talar, hann klappar bleiku barnakinn, av himni tá gleðin dalar. 6. Um sorgin veg til hjarta títt fann, vár Jesus teg aldri gloymir, og jólaboðið grøða kann ta sótt

fram til, hvar ein slíkur tunnil skal liggja. Eitt uppskot er at leggja hann úr Hvannasundi og inn í Dalar, sum er eitt nógv vitjað útferðarstað um summarið, og sum av viðingum verður mett sum ein eksotisk

ørindi í kenda sanginum hjá Jákupi Dahl, “Tjaldur ver vælkomið til okkum heim”: Lat sólina skína um dalar og fjøll, Grønkast lat heiðar og líðir! Tí øll vit leingjast mót lívgandi sól, vónandi sælari tíðir