Jørgen Niclasen sigur, at heimavirki er aldargamla siðvenja, og hann nevnir dømi, sum at virka pløgg úr ull, og at virka lutir burturúr træi og hornum. – Veruleikin er tó, at vit hava onga lýsing av, hvat heimavirki

vanliga hoyrdi kvinnuliga leiklutinum til, áttu at verðið varðveitt, eitt nú tað at virka burtur úr ull, tað at binda og tað at gera ost og smør úr føroyskari mjólk. Meiri sermerkt var tað, at løgtingslimir

Dale of Norway, ein av elstu fyritøkunum í Noregi og í verðini. Gerandisdagurin snýr seg um binding, ull, eygu og umfør, bæði tá hon er heima í Noregi og tá hon er úti í heimi í arbeiðsørindum. Svanhild Strøm

bundnar við fínum stokkum, og silvurið er ektað. Eg havi valt at brodera við eini rest av føroyskari ull, og brúkt stór krosssting. Eisini havi eg lagt dent á tað søguliga við stjørnumynstri, og knappar,

eisini talan um list. Størsti parturin av heimavirki verður útintur av kvinnum, ið virka pløgg úr ull, men eisini er talan um at virka lutir burturúr træi, hornum, gróti o.ø. Fólk, ið fáast við heimavirki

70 tons av ull eru væntandi endað í brenniovninum í ár. Alt hetta meðan gólvteppir framleidd úr føroyskari ull í hesum døgum verða sýnd fram á London Design Fair. Talan er um eina fráfaringarverkætlan [...] hjá ST um burðardyggja menning. Og úrtslitið var ein kollektión av gólvteppum, gjørd úr føroyskari ull – í sínum náttúrulitum. Gólvteppini eru dømi um, hvussu ullin sum rávøra kann gagnnýtast á nýggjan [...] prýða føroyska størstu byggiverkætlan Glasir. Eisini har verður talan um framleiðslu úr føroyskari ull. Umframt at vera estetiskt prýði skal ullin eisini tæna akustikkinum og trivnaðinum í bygninginum,

gekk í ulltroyggju. Men tað eru tvey sløg av fólkum; tey, sum halda at ull skriðar, og so tey, sum halda ull vera lekkra. Eg haldi ull verða fantastiska deiliga. Serliga tá ið man ferðast runt í norðara partinum

til høldar og víðarivirkaða. - Í størsta álvara varð, í útvarpi kringvarpsins, tosað um, hvussu væl ull brennir á brennistøðunum. Hóast hon í dag ikki er "Føroya gull", so kunnu vit ikki loyva okkum hetta

til høldar og víðarivirkaða. Í størsta álvara varð, í útvarpi kringvarpsins, tosað um, hvussu væl ull brennir á brennistøðunum? Hóast hon í dag ikki er "Føroya gull", so kunnu vit ikki loyva okkum hetta

fyrsta miðvísa royndin at taka ímóti ull og at selja hana. Tilsamans høvdu tey sløk 29 tons av ull til sølu, har 19 tons var fyrstafloks ull og restin var annanfloks ull. – Vit høvdu vónað at fáa hampiligan [...] afturat. Tá ið Búnaðarstovan keypti ullina frá búnaðarmonnum, læt hon 15 krónur fyri kilo av góðari ull, og fyri ta vánaligu ullina, lótu tey fýra krónur. Tá var mvg við í prísinum. So hendan fyrsta royndin [...] og tí haldi eg, at royndin eigur at halda fram. – Tað tekur nøkur ár at venja marknaðin vil, at góð ull er til taks, og vit skulu vænta, at tað tekur eini fimm ella tíggju ár at menna hendan marknaðin, so