egna mál, hava okkara egna flagg, egna løgting, halda ólavsøku og syngja: vit eru føroyingar serstøk tjóð, alt hetta, sum sambandsmenn so vísiliga hava roynt at dripið í egginum, men ongantíð megnað; og so
Sambandsflokkin, so kann samgongan skrædnað. Og ger hon tað – og um Javnaðarflokkurin og Tjóðveldisflokkurin koma til, so hava teir lovað at rulla flatskattin og pensjónsskattingina aftur
tað eru allir samstarvsflokkarnir hjá løgmanni, sum hava tikið ta avgerðina saman við Tjóðveldisflokkinum. Har vendst ikki aftur. Vit kunnu soleiðis staðfesta, at tað tók 63 dagar
eisini mær persónliga. Og eg vil takka fyri alt tað dagliga verk, tygum hava útint fyri bygd, land og tjóð – í eina samfulla øld. Við hugsjón, hjarta, hondum og mentan. Tygum, Hanna, eru partur av tí liði [...] . --- Tað er enn í stóran mun “ein óskrivað søga, ein orðaleys røða, um fólkið her livdi, skapaði tjóð”, sum Christian Matras yrkir. Og serstakliga er tað enn ein óskrivað søga og ein orðaleys røða um
eisini í skrivinum hesum sonevnda ríkisfelagsskapinum. Altso tað, at føroyingar ikki eru sjálvstøðug tjóð. Og lovar meira pening næsta ár (!). Hetta minnir ikki sørt um, tá Esau seldi frumburðarrættin fyri
virðismett í okkara landi. Bæði til at gera íløgur og skapa arbeiðspláss til frama fyri okkara fólk og tjóð. Vit eiga at seta prís upp á hesi fólk, sum halda landinum uppi. Tey hava sanniliga uppiborið eitt
stuðul fáa, um lýsingarpengarnar! Vit hava seinastu 10-15 árini havt mentamálaráðharrar úr Tjóðveldi, Fólkaflokkinum og Javnaðarflokkinum. Einki framstig er at hóma fyri privatu miðlarnar
Føroyar. Sambært venjaranum hjá Torsteini, Kári Brattaberg, so kundu Føroyar verið ein suveren rógvitjóð. – Tað er ein heilur hópur av ungum føroyingum, sum eru stór talent innan innandur [...] men ráð er kortini fyri tí. Landsstýrismaðurin, ið varðar av økinum, hevur sagt, at landið skal tjóðartaka tjóðarflogfelagið aftur, og løgmaður hevur sagt, at øktur ríkisstuðul úr Danmark millum
fordómunum og seta ein skilvísan politikk á skrá, sum gagnar høvuðsstaði, útjaðara og allari tjóðini.
vald til hetta starv, er komið niður á eitt so óverdut støðið, sum ikki sømir seg einari framkomnari tjóð. Sjálvandið skulu vit hava skrivi- og talufrælsi, og vit skulla kunna spyrja og bora og endavenda