ímillum okkum longur. Tú vart gott nokk gomul, 85 ár, men í sinni ung. At tú ert farin frá okkum er so ringt at skilja. Hvønn dag rokna vit við, at tú, við tínum blíða brosi, trínur inn um dyrnar. Okkum leingist

gamla, sum eisini varð vorðin ótíðarhóskandi. Tó duldi hon ikki fyri, at tað vóru tey, sum høvdu ringt við at sleppa gamla skúlanum, haðani so mong góð minni eru frá gjøgnum mong mong ár. -Vit hava fingið

kvinnudeildini, Malena Josephsen, KÍ á odda, og var hetta ein dreymabyrjan hjá KÍ. Um hetta var ein ring byrjan fyri VB kvinnurnar, gjørdist hon ikki betri, tá Rannvá Andreassen økti um leiðsluna bert tríggjar

pláss hjá tingfólkunum at sita í útvapshøllini, og av tí at plássið er so gott, verður heldur ikki so ring luft í útvarpshøllini, sum í tingsalinum, sigur Finnbogi Ísakson. Eisini viðurskiftini uttan um ú

talið av t.d. fyritíðarpensjónistum, og vit vita, hvussu nógv teir fáa, so tað skuldi ikki verið so ringt at rokna út. Í øllum førum hevði ein av teimum ?gomlu bóhkhaldarunum? klára paragraffirnar, sum f

frískum sinni og hugskotum. Hugsaði positivt. Var millum annað við til at lata Konditaríið uppaftur. Ringt er at skilja, at hon ikki er her longur. Men minnini liva. Latið okkum minnast tað góða, Elinborg

frískum sinni og hugskotum. Hugsaði positivt. Var millum annað við til at lata Konditaríið uppaftur. Ringt er at skilja, at hon ikki er her longur. Men minnini liva. Latið okkum minnast tað góða, Elinborg

svaraði, at orsøkin var tann bera blaktaða armóð, og at vit í dag høvdu ilt við at skilja, hvussu ringt tað var at fáa lisið, áðrenn stuðulsskipanir til lesandi vóru fingnar í lag. Fyri føroyskt mentanarlív [...] sjálvstýrispolitikari tá. Høvuðsorsøkin til hetta var, at eisini hjá sjálvstýrispolitikarum var tað ringt at ímynda sær, at kongsins ráðharrar kundu lúgva fyri okkum fyri at fáa okkum til at lata okkum lynda

hava røkt og hjálp fyri neyðini? Øll bera seg undan, og eingin vil taka ábyrgd av, at onnur hava tað ringt. Jú, víst siga øll seg hava viljan at hjálpa, men verri er vorðið, tá okkurt skal henda. Størsti

Birita, okkara góða vinkona, var deyð, tað hugsaðu vit ikki um, tá hon fór úr skúlanum sjúk. Tað er so ringt at skriva um okkara góðu vinkonu Biritu, vit minnast nógvar góðar túrar vit hava verið saman við tær