var úti. Fullkomiliga óvæntaða bjargingin hjá Magnusi var báturin Elin C úr Kollafirði við monnunum, Christiani Christiansen og Jens Joensen. Teir høvdu eisini verið á útróðri hendan dagin og vóru á veg aftur [...] stríddist, hugsaði eg ikki um kulda, men tá ið eg var komin umborð á Elin C, kendi eg meg ógvuliga kaldan og skalv um allan kroppin. Tá ið Elin C legði at á Eiði, stóð sjúkrabilurin fyri Hans Magnusi og flutt [...] aftur til lands, tá ið Jens sá eitthvørt undarligt í sjónum. Umborð á Elin C mistu teir burturaftur tað, teir høvdu sæð, men avgjørdu kortini at sigla tann vegin. Jens helt fyri, at kanska var tað bara
