gerast attraktivt og spennandi. ­ Tað er ein veruleiki, at mong byrja at drekka, tá tey koma í tann aldurin, at áhugin fyri dansi vaknar. Tá eru tey mong, ið ikki tora upp á gólv. Og tá kann fyrsti rúsurin vera

myndablað. Vit høvdu eitt Sjóklædnavirki í Klaksvík. Maðurin hevði arbeitt hetta virkið upp í gjøgnum mong ár - til hann at enda hevði fingið so nógv at gera, at hann víðkaði virkið hjá sær. Men hvat hendir

styttri heiti á fólkasløgum, eitt nú íri, dani, kroatur, tamilur og turkur, men tá ið vit skulu nevna mong onnur fólkasløg, serliga øll tey sum vit eru farin at hoyra um dag og dagliga, so er tað bygnaðurin

teirra var Martinus, Martinus við Ósánna. Martinus var ættaður úr Kollafirði. Hann var ógiftur. Í mong harrans ár sigldi og ferðaðist hann úti í tí stóru verð. Í tjúgu ár hoyrdi ongin frá honum, og fólk

men fyri mær og okkum telur hetta meiri enn so, sigur formaðurin, og so útgreinar hann: ­ Vit hava í mong ár havt stórt ungdómsarbeiði, og vit hava gjørt nógv fyri at ala fram rætta andan og hugburðin í teimum

og pinkubørn. Við árslok vóru næstan 100.000 í varðhaldi, mong teirra uttan ákæru, samantrokaði í yvirfyltum fangatippum. Tað viðførdi, at mong doyðu. Hóast onkrar royndir vóru gjørdar at endurreisa ræ [...] var framvegis ófullfíggjað í summum londum í heimspartinum. Uppundir valið í Albania í mai vórðu mong av andstøðufólkunum og stuðlunum, sum vórðu handtikin av løgregluni, illa viðfarin. Í mongum førum [...] n ber ótta fyri fleiri greiningum í lógini frá 1996 um friðskjól og innflyting. Í Jugoslavia vóru mong dømi um ringa viðferð og píning, framd av løgregluni. Flestu offrini vóru etniskir alabanarar í Kosovo

heild fær sum mest burtur úr. Undir vitjanum sínum í øðrum londum, har tey hava havt oljuvirksemi í mong ár, hevur Suni á Dalbø fingið eyguni upp fyri tí veruleika, sum har ræður og sum hann nú heldur allir

skjótari enn ein trailari, ið hevur seks akslar, og sum bara koyrir við góðsi. ­ Vit hava nú í so mong ár roynt at greitt myndug

Hennara stílur var hesin at taka alt væl upp og leggja tað besta í alt. Minnini renna fram fyri meg, so mong og so góð. Kann ikki lata vera við at nevna, hvussu góð hon var í ráðum og hollur stuðul, tá ið stríðið [...] hjá okkum, sum lærdu hana at kenna. Við brosandi ljósum sinni tú røkti tað starv tú fekk; eg goymi mong hugnalig minni um ta tíð eg í skúla gekk. Stovan í gamla skúla kenst ikki so rúmlig nú, men tá var

har kríggj og harðskapur valdar, hesi hava ongan møguleika at velja í millum, tað geldur lívið og mong eru tey, sum máttu fara frá øllum til eitt lív í útlegd. Vit her á landi hava nógv at takka fyri í