Marjun Dalsgaard
Tað hevur verið srævið, men heilt fantastiskt at arbeiða saman við mest viðurkendu kokkunum í Norðurlondum. Leif Sørensen hevur arbeitt í fýra dagar út í eitt, tá Sosialurin fær orðið á hann eftir ráðstevnuna, og hann er móður, men fegin. Hetta hevur fingið hann at brenna aftur.
- Tað fyrsta eg hugsaði var: Hvat skal eg siga har? Eg helt ikki, at eg fór at kunna koma við nøkrum millum hesar kendu kokkarnar, men soleiðis hevur tað als ikki verið, sjálvt teir kendastu eru heilt niðri á jørðini. Hetta hevur verið sera gott at vera við til. Tað er stimbrandi at arbeiða saman við so nógvum dugnaligum fólki, og eg kenni tað, sum tá eg gekk í skúla ? eg brenni aftur, sigur Leif Sørensen. Hann kundi bjóða einum mentor við, og spurdi kokkin á Hotel Føroyum, Gundur Fossdal.
Fyrsta kvøldið á ráðstevnuni var ein veitsla hildin, har kokkar úr øllum londum gjørdu ein rætt. Leif og Gunndur valdu at gera tríggjar, og høvdu tí úr at gera. Her gjørdu teir millum annað stoktan drýl við einari kúlu av væl kókaðari streymagoggu blandaðari við súrróma lagda omaná. Saltfisk við eplamorli, persillu og einari tunnari flís av rabarbu. Hetta kvøldi hevði onkur valt at borðreiða við Black Sheep øli aftur við Jomfrúhummara Bisque, sigur Leif frá og leggur aftrat, at føroyska ølið varð sera væl umtókt og nógv róst á ráðstevnuni.
Hevði hann havt egnu matstovu, hevði hann ikki himprast við at fari í holt við at gera norðurlendskar uppskriftir í sátt við norðurlendsku dogmurnar. Men enn hevur tað ikki eydnast Leif at finna nakað hóskandi høli í Havnini, og hann arbeiðir tískil sjálvstøðugt við at gera mat til veitslur og annað, men hetta kann verða eittsindur tungt, heldur hann.
- Tá tú arbeiðir á hendan hátt, brúkar tú einar seks eyka tímar uppá at koyra gløs, leggja alt til rættis, borðreiða og vaska upp ? tú hevur nógv minni tíð til at gera mat ? so fert tú sjálvsagt ikki í holt við at gera nakað tíðarkrevjandi ? tað kanst tú ikki, greiðir hann frá.
Mugu arbeiða saman
Eitt tílíkt tiltak sum hetta norðurlendska krevur sam-starv, og kann kann vera eitt sindur stræavið í Føroyum, heldur Leif
- Eg haldi tað er sera týdningarmikið, at vit kokkar arbeiða saman, um nakað gott skal koma burturúr. Tað er júst tað, sum hevur verið so gott við hesum vikuskiftinum ? øll vilja samstarva, og eingir fordómar eru ? um hetta skal førast út í verki, er tað av stórum týdningi, at opinleiki er millum kokkarnar.
- Eg upplivi ofta fordómar millum kokkarnar í Føroyum, sigur Leif. Hann heldur at kokkar í Føroyum eiga heldur at samstarva enn at síggja hvønn annan sum kappingarneytar. Tað er best fyri okkara yrki og fyri Føroyar, tí støðið hækkar, heldur hann. Hetta er tó ikki bert galdandi fyri kokkarnar, men nógvastaðni í Føroyum, og tað er eins týdningarmikið, at bóndurnir samstarva sum kokkarnir.
- Málið við hesum tiltakinum er at vísa, at vit kunnu røkka nógv longur, um vit tosa saman yvir um mørk. At við samstarva við hvønn annan eins og við teir sum útvega okkum rávørurnar, sigur Leif. Hann heldur haraftrat at politiska skipanin í Føryum er sera stirvin.
- Tað átti at veri pláss fyri, at fólk kunnu standa á vaglinum ella á gongugøtuni og selt egið grøn-meti til dømis ? onkrar búðir ella tílíkt. Tað er ofta strævið at fáa loyvi til nakað sum helst í Føroyum, tað eigur at kunna gerast smiddligari, sigur Leif.
Leif Sørensen hevur verið í starvsvenjing á Kommandanten, ið hevur tvær Michelinstjørnur og hevur eisini starvast á Bagetelle í Noregi, ið somuleiðis hevur tvær stjørnur í Guide Michelin.
