Dagur dettur av degi
Hin bleiki skuggi mín uggi
Heystarvindar blása um hól
Summardagur komin og farin
Brátt fýkur fúna leyv í garði.
Veraldar dansur tykist so menskur
Tó skjótt troyttast mannabarn
Har manndómur treystliga steig
Styðjar oldingin seg við jarðarvegg
Deyðakvæðið menskast í kvirruni.
Tú eg og øll hini í verð
Brátt komin og farin um sýn
Dansurin úr jarðarglitur heldur fram
Fýkur eins og fon í jarðarvindum.
