ull
tíðindaskriv frá Royndarstøðini
Ásannandi at vit í Føroyum hava havt ein trupulleika av, at ullin ikki verður tikin upp og fingin til høldar, og sostatt liggur og sløðist til ampa fyri bæði fólk og fæ, setti landastýrismaðurin í landbúnaðarmálum eftir áheitan frá vinnuni í oktober 2002 ein arbeiðsbólk at gera uppskot til eina skipan, sum hevði til endamáls at fáa ullina til høldar. Í arbeiðsbólkinum vóru umboð fyri Bóndafelagið, Óðalsfelagið, Jarðarráðið, Almennar Royndir og Ráðgeving, MBM og Vinnumálaráðið.
Endamálið við arbeiðinum hjá bólkinum var umframt at fáa ullina til høldar, eisini at betra um góðskuna av ullini og samstundis at økja um marknaðarvirðið á tilfeinginum, so at játtanin á fíggjarlógini so við og við gerst óneyðug.
Arbeiðsbólkurin gjørdi eitt álit, har mælt var til at seta ullamóttøkur á stovn, sum skuldu savna ullina saman, turka og flokka hana. Fyri at fáa gongd í innsavnanina var mælt til at lata eina stuðulsjáttan í eitt 5 ára skeið.
Landstýrismaðurin valdi at fylgja álitinum og lat eina játtan á fíggjarlógini fyri 2003, sum skuldi umsitast av Almennum Royndum og Ráðgeving. Alm. Royndir og Ráðg. lýsti síðan eftir ullamóttøkum og setti í juni 2003 tvær, eina í Vági og eina í Gøtu.
Ullin er savnað inn, ullamóttøkurnar hava latið nakað fyri ullina, umframt at seyðaánarnir hava fingið 4,- kr. í stuðuli fyri kg, og 2,- kr. kg í flutningsstuðli, har ikki landfast er. Alm. Royndir og Ráðg. hevur umsitið og ávíst stuðulsjáttanina, meðan ullamóttøkurnar hava savnað ullina inn og fingið hana til høldar.
Arbeiðsbólkurin væntaði at kunna savna um 50 tons av ull um árið, men sum sæst í niðan-fyristandandi talvu, komu uml. 58 tons inn í 2003 - og eru umboðini í arbeiðsbólkinum fegin um, at tiltakið er so væl móttikið av seyðaánarunum. Út frá talvuni sæst eisini, at mesta ullin í mun til áseyðatalið, er komin inn í Streymoy og Suðuroy, meira enn eitt kg. pr. áseyð.
Vónandi fer væleydnaða tiltakið at eggja teimum til, ið ikki tóku undir við tí í 2003. Hetta skuldi so ført við sær, at ullin í framtíðini ikki kemur at vera til ampa, men heldur til nyttu, og kanska kemur aftur til sín rætt, so gamla orðatakið »ull er Føroya Gull« aftur kann verða nýtt.
