Sum gvaggandi dunna,
tú larmar sum tunna.
Við orðum tú sleingir,
og føroyingar heingir.
Betur tú tagdi,
og legði úr lagdi.
Breyt upp um armar,
at byggja upp karmar.
Tá blívur tú fegin,
tí lívið er gleðin.
Ringt er at fara,
og frá foldini snara.
Ongantíð glaður,
bert súrur maður.
Farin frá fold,
gákur fullur í mold.
???????????????????
Mourits Mohr Joensen
