Í summar løgdu teir fýra umborð á Olgu, The Polar Passage Year 2000, inn á Havnarvág, ávegis til Íslands og Grønlands. Teir nógvu og áhaldandi trupulleikarnir við bátinum frá byrjan av, gjørdu, at tveir av manningini, sjálvur Robert Peary, ið er upphavsmaðurin til ferðina, og amerikanarin og Føroyavinurin Joel Cole, gjørdu av at fara av - í øllum førum á hesum sinni. Teir settu stórt spurnartekin við tryggleikan á bátinum; umframt hildu teir tað vera óðamannaverk at royna at sleppa til Eysturgrønlands so seint á árinum. Joel Cole er framvegis talsmaður fyri ferðina, og í gjár fingu vit soljóðandi bræv.
- Teir komu til Íslands. Ein lítil dagsferð, og í síðsta mánaði komu teir, ið eru eftir umborð á The Polar Passage Year 2000 Expedition inn á Hafnafjørð í Íslandi. Teir sigldu til Íslands um náttina, høvdu gott veður á ferðini og sjógvurin var til vildar. Eftir, at teir høvdu fylt tangarnar við bensini fyrstu ferð, vildi eini motorurin ikki í gongd aftur. Teir gjørdu tí av at sigla spakuliga við einum motori, og meðan Frederik royndi at finna ein útveg, skifti Anders onkrar eykalutir. Eftir øllum at døma var tað júst tað, sum skuldi til, tí motorurin fór í gongd aftur og teir hildu leiðina fram til Íslands.
Síðstu fáu kilometrarnar av ferðini var meiri ferð sett á motorin orsakað av grunna sjónum. Hugskotið aftan fyri hesa avgerðina var, at um teir tóku í botn, var tað betri um tað var við einum motori enn við tveimum.
Harður streymur
Eftir at hava sovið í tvær nætur, etið og hvílt, fóru Frederik og Anders umborð á Olgu, og síðani løgdu teir aftur til brots fram við íslendsku strondini, fram við Vestmannaoyggjunum, runt nesið við Keflavík og inn í Keflavík og Reykjavík. Tá ið teir rundaðu suðurvestur endan á Íslandi, upplivdu teir tað Anders kallaði "tann ógvusligasta streymin higartil". Aldurnar skolaðu umborð og teir kom seint fram. Men so skjótt teir vóru komnir inn í sjálva Reykjavíkina, var sjógvurin meiri róligur og ferðin gekk skjótari.
Eftir ein lítlan steðg í Keflavík, vóru teir til reiðar at gera eina roynd at koma til Danmarkarstrætið, sundið ímillum Grønland og Ísland. Hetta er tann longsti teinurin á ferðini, og orsakað av einum hørðum suðurvestur streymi og møguligum ísfløkum framvið strondini á Grønlandi, var hetta eisini tann vandamesti teinurin.
Anders og Frederik fyltu tangarnar, gjørdu bátin kláran sum so ofta fyrr, og løgdu so frá landi. Teir sigldu nógvar tímar í stórari aldu. Vindur og sjórok gjørdu, at nógvur sjógvur kom umborð. Tá ið báðar elektronisku pumpurnar gingu fyri, máttu teir undir at oysa við einum plastílati. Teir høvdu bert lagt 80 kilometrar aftur um seg í fýra tímar, og tí gjørdu teir av at venda við aftur til Íslands. Ein gløgg avgerð, tá ið hugsað verður um, at tað hevði tikið teimum í minsta lagi 30 tímar við verandi ferð.
Upp aftur størri trupulleikar
Tá ið teir komu aftur til Íslands, fingu teir trupulleikar við øðrum motorinum. Tann 43. dagin, eftir at ferðin byrjaði, uppdagaðu teir, at vatn var komið í maskinuna. Tann 46. dagurin varð brúktur til at kanna maskinuna, og teir gjørdust bilsnir og kløkkir, tá ið teir sóu, at ein stong var brotin, at metalpetti vóru inni í maskinuni, og at eitt stempul var fast. Teir roknaðu seg fram til, at vatn blandað saman við olju og gassi, var komið inn í maskinuna og hevði volt henda skaðan. Seinni um dagin lurtaði ein mekanikari eftir maskinuni og honum dámdi ikki tað hann hoyrdi. Dagin eftir vórðu teir greiðir yvir, at maskinlutirnir máttu skiftast út og at hetta arbeiðið kundi ikki gerast uttan at lutirnir vórðu sendir úr Fraklandi til Danmarkar og síðani úr Danmark til Íslands. Ikki tykkum at siga, fóru Anders og Frederik aftur í íbúðina, sum stóð teimum í boði frá bátaverksmiðjuni, ið hevði Olgu undir hond, og teir drukku burtur sorgirnar í Vodka og øli.
Eina viku seinni komu lutirnir og arbeiðið kundi byrja aftur. Sum áður gekk arbeiðið við bátinum skjótt, og báturin er nú siglingarklárur. Hetta millumbilið hevur Frederik verið á ferð ígjøgnum Ísland fyri at finna fornlutir, sum hava samband við heimlandið Grønland. Frederik, sum er ein amatør fornfrøðingur, frøddist hvørja ferð hann greiddi mær frá gomlum, fjarum bústøðum, sum hann hevði funnið fram til fram við grønlendska sjóvarmálan.
Síðani báturin er gjørdur aftur, hava Frederik og Anders bíðað eftir góðum veðri. Góður norðuratlantiskur sjómansvísdómur sigur, at eingin fer við smábáti eftir hálvan august út á opið hav. Men Anders og Frederik vóna at fáa ein møguleika ein av næstu døgunum. Og nú, eftir meiri enn ein mánað í Íslandi, bíða teir framvegis.
