Eingin ólavsøka uttan tann fasta táttin: midnáttarsangurin. ?Í góðum veðri hann dyrgdi heilt uppi við Eystfalssker; og heima sat mamman og syrgdi, so boysin tann pilturin er?. Felagssangurin rungaði um alt vaglið, tá millum tíggju og fimtantúsund føroyingar stemmaðu í allar teir vælkendu góðu sangirnar. Lagið var avberað gott, og var hetta ? sum altíð ? eitt gott punktum fyri eina serstakliga væleydnaða ólavsøku.
