Steven Gerrard hevur júst skrivað eina nýggja útgávu av síni ævisøgu, og sum vera man, nertir hann við spurninginum um, hví hann ikki spælir í Liverpool í dag.
Svarið tykist rættiliga einfalt. Hevði Liverpool bjóðað honum møguleikan at vera venjari, hevði hann verið verandi.
Hann sigur, at hann veit, at hansara tíð sum fastur spælari á liðnum, í byrjunaruppstillingini til hvønn dyst, er liðug.
- Hvat mínum evnum viðvíkur, so kundi eg enn spælt, men eg hevði ikki orka at spælt hvønn dyst á mínum aldri, viðgongur Gerrard.
Tað, sum hann tó kundi hugsað sær, var at gerast spælandi venjari.
- Tað sum kundi hildið meg í Liverpool hetta kappingarárið, var møguleikin at skugga Brendan Rodgers og hansara toymi, umframt at spæla. Tíverri var hesin møguleikin einans nevndur eftir at eg var farin, skrivar Gerrard í ævisøgu síni.
- Eg veit ikki, um eg hevði verið nóg góður, men Liverpool koyrdi venjararnar Colin Pascoe og Mike Marsh í summar, so teir leitaðu eftir nýggjum venjarum. Eg hevði verið skræddaraseymaður til ein av hesum leiklutunum, umframt at eg kundi verið nýttur sum spælari. Eg kundi verið góður at havt í hópinum, ein góður innskiftari, samstundis sum eg fekk virðismiklar royndir innan venjarayrkið, skrivar Gerrard.
Hesin møguleikin stóð honum tó ongantíð í boðið, men Steven Gerrard spyr tó.
- Hví kundi Liverpool ikki gera tað fyri meg, sum Manchester United gjørdi fyri Ryan Giggs.
