Listin av læknum og øðrum, ið settir eru undir hetta eftirlit, er langur, men hevur Dimma, av eini ella aðrari orsøk, bert valt at taka hann burturúr rúgvuni, helst tí, at hann er kendur her á landi, og við ávísum millumbilum kemur til Føroya at viðgera fólk fyri skaðar í teimum sokallaðu bleytu kropslutunum, t.v.s. musklum, spengrum v. m. Hetta hevur ikki dámt øllum, t. d. á nøkrum fysiurgiskum viðgerðarstovnum, tí hesin lækni, við sínum ótrúliga góða, men logiska viðgerðarhátti, hevur gjørt, at fleiri sjúklingar við sokallaðum kroniskum brekum, ikki longur hava tørv á, at koma til framhaldandi viðgerðar hjá teimum. Hesir sjúklingar hava jú givið góðar fastar inntøkur, sum hava munað væl í hørðu kappingini eftir sjúklingum, nú viðgerðarstovnar skjótast upp sum hundaland í nærum hvørjari bygd. Í seinnu greinini í Dimmu, 21. des. stendur, at lógin ikki er komin í gildi í Føroyum. Hetta kann tykjast løgið, serliga tá hugsað verður um alt rumblið, sum hevur verið av skeivum viðgerðum, feilum hjá læknum, og tørvandi vilja hjá summum læknum, at taka sær av sjúkum børnum v. m. Men tá vit síggja partar av manningini í lóggevandi tinginum, so hevur tað helst sína orsøk, at lógin ikki er sett í verk. Teir eru jú eisini bert vanlig menniskju, sum fyrst og fremst hugsa um egin áhugamál. Eisini kom fram í greinunum, at alt helst ikki ruggaði rætt, sum hesin læknin tekst við. Men her vil eg bert vísa á, at einaferð lýsti hann til almennan fyrilestur í veitsluhøllini á Landssjúkrahúsinum, har hann í mynd og talu greiddi frá um sínar viðgerðarháttir. Hóast nógv fólk møttu, so sást ikki ein einasti lækni, og bert fáir praktiserandi viðgerðarar vóru millum áhoyrarnar. Eisini veit eg, at hann skrivar journal fyri hvønn sjúkling, hann viðgerð her heima, umframt at hann tryggjar sær, at sjúklingurin hevur verið til kanningar, so brot o. a. kunnu útilokast. Eisini vil hann fegin síggja journalir v. m., men tað er ikki altíð so lætt, at fáa slíkt útleverað frá sjúkrahúsum. Eg vil hervið heita á tað nývalda løgtingið, um skjótast gjørligt at fáa lógina um skerpað eftirlit at galda fyri Føroyar, so ábyrgdir kunnu plaserast, til tryggleika fyri tey, sum á ein ella annan hátt kenna, at tey eru skeivt viðgjørd, ella ikki hava fingið ta hjálp, teimum var tørvur á.
