"... alt tað, sum tit biðja um í bønini við trúgv, tað skulu tit fáa..." Punktum. "Verið altíð glaðir!" Punktum.
Á, den romantikkur at vera bíbliuvers-kristin. Men týðiliga skínur gjøgnum hesa boðan, hvussu grunn hon er, at vit skulu taka bókstaviliga allar reglurnar í Bíbliuni, sum okkum dáma, og, sum hóska til okkara ynski. Bið, og tú fært alt, "alt" skal veruliga skiljast sum alt:
Hvít skínandi jetflogfar verður tær veitt,
fýra-stjørnu hotel, úr himli tær tveitt,
grøðing fyri allar sóttir,
vælferð, succes og mjúkastu mottur.
Guð gongur øllum ynskjum á møti. Hvør tørvur verður nøktaður, bara vit eru borðfull av trúgv. Tú fært alt, sum tú biður um, eins og barni, sum fær alt eftirlæti.
Einastaðni stendur, at mangir svikakristusar skulu stíga fram. Altso, eita teir kristusar - ?
Verið altíð glaðir! Punktum. Tvingi tykkum til altíð at síggja glaðir út! Beri forlorna tannpastasmíli, líkamikið hvat er áfatt! Flenni, og síggi glaðir út undir jarðarferð, tá ið hini gráta og syrgja! Syrgið ikki við teimum! Tvingi tey við orðum Paulusar: Verið altíð glaðir! Ver glaður tá ið tú missir tíni kæru! Ver glaður tá ið børn tíni fremja brotsgerðir! Ver glaður tá í tú gerst sjúkur! Ver altíð glaður, tí tað stendur í einum bíbliuversi! Verið ikki realistisk! Granski ikki djúpari í skriftini hvat veruliga verður meint við, tí tá kunnu tit oyðileggja romantikkin!
Á, det grunnskygni.
Eitt typiskt dømi ikki bara fyri at koma uttan um veruleikan og dýpdina, men hvussu grunt guðsdyrkanin stingur hjá nøkrum menniskjum, er lesihátturin Jón Ellendersen brúkar, tá ið hann í Dimmalætting viðvíkjandi eini prædiku hjá Emil Olsen, heldur enn at lesa hvat prestur segði, og í hvørjum høpi tað var sagt, fokusserar uppá endurgevingar av journalistum, og síðani fer heilt útav sporinum.
Freistarin var sniðfundigur. Hann vísti eisini á Guðs lyftir, hann endurgav bíbliuvers, tá ið hann bað Jesus stoyta seg oman úr torninum á halgidóminum, enntá siteraði hann brot úr vakra og lyftiríka sálmi 91 hjá Dávidi: "Einglum sínum man hann geva boð um teg, og á hondum munnu teir bera teg at tú ikki meiðir fót tín á nøkrum steini!" Men freistarin er lygnarin, eisini tá ið hann endurgevur brot úr sannleikanum.
Jú, tað eru sannleikar í lygnini, men tað er eingin lygn í sannleikanum.
