Veðrið er á góðari leið, og vit hyggja at leikskránni. Umráðandi er jú at vita, hvør er við og hvør ikki. Men so skjótt vit høvdu sæð manningina, sum í fylgi HBskránni skuldi manna B36 liðið óraðu vit ilt, tí Ingi Højsted var í fylgi HB ikki á liðnum. Um hettar var tilvitað, ella bert lagnunar speisemi er ikki til at vita, men løgið var tað kortini, tí hettar skuldi vísa seg at vera rætt, tilvitað ella ikki. 6. sansurin fekk eisini nakað at liva uppá, tá vit so síggja, hvør ið skuldi døma hesa grannauppgerðina, eingin minni enn størsta marran hjá B36, maðurin sum ongantíð er okkum dyggur. Nei, gott var ikki í væntu longu áðrenn dysturin var byrjaður.
Ingi skuldi slaktast!
Beinan vegin sum Lassin hevði floytað dystin í gongd, sást týðiliga, at reyð-svørtu grannarnir høvdu eina ætlan. Miðvíst løgdu teir seg eftir at seta unga stjørnuskotið hjá B36, Inga Højsted, út úr dystinum. Og eydnan var so sanniliga við teimum norðanfyri. Aftan á tríggjar misseydnaðar royndir, brast fyri nev, Ingi varð borin av vølli, B36 fekk eitt fríspark.
Skitin dystur
Ikki kann sigast annað enn, at dysturin var harður, og at bæði liðini til tíðir høvdu ógvuliga skitnar taklingar, men tað var bara B36, ið sum vanligt, fekk dómarans kærleika at føla. Tó skal sigast at tað ikki bert var HB, ið átti at fingið eitt reytt kort í fyrra hálvleiki, onkur spælari hjá B36, átti eisini, um rætt var borið at, at fingið reyða kortið.
Maðurin við floytuni
Men maðurin, ið skuldi stýra dystinum, hevði ongantíð tamarhald á honum. Hevði hann frá byrjan lagt eina líka harða linju, (ímóti báðum liðunum), sum spælaranir gjørdu, kundu dysturin verði heilt ein annar. Tó var tað næstan bara B36, ið bleiv hartað fyri sítt harða spæl. Bleiv ein B36´ari feldur, hevði tað ikki so nógv upp á seg. Millum annað tá Mikkjal Thomasen bleiv feldur aftan ífrá av Páll M Joensen, meðan Lassin var í hinum endanum av vøllinum, har spælið var beint tá. Hettar sá Lassin av góðum grundum ikki, men linjuverjin átti at havt rópt varskó, men nei, heldur ikki har var nøkur hjálp at heinta.
Av og á hevði man kensluna av, at Lassin kundi hugsað sær at tikið fepurin av HB leikarum, ið lógu og venaðu seg ymsastaðni á vøllinum, tí hann bæð klappaði, nussaði og kelaði teimum sum vóru teir nýføðingar. Um ein B36´ari hevði ilt, hevði floytan eitt heilt annað ljóð, teir fingu bara boð um at reisa seg, har var eingi kelan og klappan.
Sum sagt so meta vit, at dømingin var út av lagi vánalig, og vónleyst er at taka alt fram her. Tó kunnu vit ikki lata vera við at nevna fyrra málið hjá HB, ið átti verið fríspark til B36, tí Jákup Mikkelsen bleiv hildin. Straffið, ið HB fekk ímóti endanum av dystinum, eigur eisini at vera nevnt. Tí trý sekund áðrenn átti at verið fríspark til B36, men nei, harra Isaksen letur ikki við seg koma, hann letur bóltin trilla víðari inn í brotsteigin, har hann, (meðan B36´arin liggur og venar seg uttan fyri brotsteigin) dømir straffi til HB. Manga takk og vælgagnist!
