ODDAGREIN: Longst í egnum heimi

Fíggjarligt, tí eitt røkt­ar­heimspláss kostar nógvar pengar fyri landskassan. Tá málið hjá lands­stýr­iskvinnuni harumframt er í tráð við tær útmeldingar, sum eitt nú Landsfelag Pensjónista er kom­ið við – ja, so skuldi verið leyst og lið­ugt.
Á nýggja og stásiliga Boð­an­es­heim­i­num í Havn halda tey eisini, at fólk skulu fáa møguleika at vera sum longst í egnum heimi, áðrenn tey mugu tveita alt frá sær og flyta inn Yviri við Strond.
Í blaðnum í dag fortelja vit søgu­na um leiðslu og starvsfólk á Boð­a­nes­heim­inum, sum royna at ganga nýggjar leiðir fyri at skapa eitt betri til­boð til okkara eldru. Tilboðið um samd­­øg­ursrehabilitering kemur eitt nú væl við hjá 92 ára gomlu Krist­iannu Nolsøe, sum venur fyri at halda seg ígongd og klára seg sjálva.
Men royndarverkætlanin kostar peng­ar. Eina millión, sambært leið­ar­a­num á Boðanesheiminum, sum hig­ar­til hevur brúkt alternativar loysn­ir fyri at finna pengarnar. Men nú eru pengarnir uppi. Tilboðið end­ar. Kristianna og hini av okkara eldru borgarum, sum hava hildið seg í gongd á Boðanesheiminum, verða send til hús.
Hvat bleiv so av málinum um, at okkara eldru skulu hava møg­u­leika at vera sum longst í egnum heimi? Hvat er vunnið, um okkara eldru heldur fána burtur fyri síð­ani at verða flutt inn á dýru røkt­arheimsplássini­? Og hvat bleiv tá av lívs­góðskuni hjá okkara eldru?
Eldraøkið liggur í dag í eini skift­is­tíð, frá at vera málsøki undir landi­num til at gerast málsøki hjá komm­ununum. Vónandi er tað ikki so, at henda tilgongd bremsar teim­um hugskotum um loysnir, ið kunnu lætta um.
Boðini til landsstýriskvinnuna eru tí at finna ta milliónina, sum skal til fyri at Kristianna og hini á Boð­a­nes­heiminum eisini sleppa til venj­ing, tá jólini eru farin afturum.