Vit hava sæð tað í Javnaðarflokkinum seinastu dagarnar. Flokkurin er komin í rættiligt ódnarveður, tí ting- og landsstýrismanningin hjá flokkinum í frustratión sendi út eina eftirlýsing eftir Gerhardi Lognberg. Leygardagin savnaði flokkurin so ovasta floksapparatið at loysa gordiska knútin. Loysnin er sambært flokkinum, at øll tingfólk eiga at møta til ásettar fundir, og hesa treyt hevur Gerhard Lognberg lovað at gingið undir.
Hetta er dømi um eitt mál, sum als ikki átti at komið so vítt. Hetta er eitt mál, sum flokkurin átti at loyst innanhýsis. Júvíst eru summi fólk ómøguligari enn onnur. Tað er eisini sjón fyri søgn í Javnaðarflokkinum. Men hetta er eisini politikkur, men um hetta fer at javna seg, fáa vit at síggja.
Í gjár fingu vit eitt annað margháttligt bræv. Hesaferð var tað Jørgen Niclasen, sum var farin í blekkhúsið. Hann er so fegin um, at tað hevur eydnast Fólkaflokkinum at forða landskassanum at seta pengar í at endurreisa Eik: »Hóast trýst í fýra umførum, helt Fólkaflokkurin fast. Landsstýrið eigur ikki at stilla seg fyri marknaðarkreftunum«, skrivar Jørgen Niclasen.
Tað er áhugavert, at uttanríkisráðharrin insinuerar, at »onkur« – tað má so í minst trimum av førunum vera Finansiel Stabilitet – hevur lagt trýst á landsstýrið fyri at fáa prísin fyri Eik upp. Tað eru áhugaverdir og vælsaktans álítandi upplýsingar sum uttanríkisráðharrin í heimastýrinum Føroyum kemur við – uttan at vit hava blandað WikiLeaks uppí.
Men tá fólkafloksformaðurin sigur, at Fólkaflokkurin var garanturin fyri, at »landsstýrið eigur ikki at stilla seg fyri marknaðarkreftunum«, so loypir ketan av. Er tað ikki júst tað, sum Fólkaflokkurin er trygdin fyri? Er tað ikki Fólkaflokkurin, sum er trygdin fyri, at vit ikki hava ein fiskivinnupolitikk, sum byggir á marknaðarkreftirnar?
Er tað ikki Fólkaflokkurin, sum stillar seg fyri marknaðarkreftirnar og harvið tryggjar, at vit hava eina fiskivinnu, sum ikki verður rikin á mest rationellan og burðardyggan hátt?
Tað er ikki serliga álitisvekjandi, at politikarar soleiðis koma fram og eftirrationalisera og sum í hesum føri taka sær ábyrgdina av, at tað gekk – eftir teirra tykki – væl. Tað skuldi bara manglað, at landsstýrið gjørdið tað sum best var fyri landið og fólkið. Skalt tú hava rós, Jørgen, lat so onkran annan gera tað. Sjálvrós stinkar!
