ODDAGREIN: Frá ósemju til samanhald

Tað er væl skiljandi, at lágløntu lim­ir­nir í Før­oya Peda­gog­fel­ag seta hart í­móti hørð­um og ikki vilja tengja sam­an skatta­lætt­an til hægru inn­tøk­ur­nar við løn­ar­krøv fel­ags­ins.
Felganum stóð í boðið at fáa eina løn­ar­hækk­ing til lim­ir­nar við løn­um nið­an fyri 30.000 krón­ur upp á 220 krón­ur um mán­að­in. Sam­bært út­rokn­ing­um hjá Ped­a­gog­fel­ag­num, so merk­ir hetta tó eina real­løn­ar­lækk­ing upp á 157 krón­ur um mán­að­in, tí at eitt nú gjøld­ini til Als og Heils­u­trygd eru hækk­að, eins og Sev, olja, tel­e­fon, kring­varps­gjald og trygg­ing­ar. Tí er tal­an um eina re­al­løn­ar­lækk­ing – og skuldu ped­ag­og­ar­nir gjørt sum Starvs­manna­fel­ag­ið og bara longt sáttmálan, so er sam­bært teirra út­rokn­ing­um tal­an um eina real­løn­ar­lækk­ing upp á 377 krón­ur um mán­að­­in.
Hvussu leingi partarnir soleiðis kunnu møða hvønn annan, er ikki gott at vita. Tó at til ber hjá for­eldr­um at klára seg í nakrar dag­ar utt­an dag­r­økt, so verð­ur trup­ul­leik­in størri og størri, sum dag­ar­nir líða. Ar­beiðs­gev­ar­ar­nir spara nógv­ar peng­ar – hvør so end­a­liga løn­ar­hækk­ing­in verð­ur, so verða eyka út­reiðsl­ur­nar fyri hetta fíggjarárið skjótt spard­ar inn­aft­ur hjá landi og komm­un­um.
Hóast vit fleiri ferðir hava stað­fest, at lands­stýr­ið – og har meina vit við Fólka­flokk­in – hev­ur vunn­ið stórt á fak­fel­øg­u­num, so er at vóna, at part­ar­nir finna eina semju á sátt­mál­a­stríð­num. Og tá marg­inal­­­­ar­nir eru vorðn­ir so smáir, sum teir nú eru, so átti fíggj­ar­mál­a­ráð­ið at slak­að nakað.
Kravið hjá pedagogum um fyri­reik­ing­ar­tíð er væl skilj­andi. Hvussu leingi hetta stríðið hevur ver­ið, vita vit ikki, men sakt­ans kundu ar­beiðs­gev­ar­ar­nir slak­að nak­að her, so hol varð sett á tann spurn­ing­in. Ym­iskt er, hvussu ein skip­an við fyr­i­reik­ing­ar­tíð skal skip­ast, um tað er rokn­að eft­ir starvs­­fólki, barn­a­tali, stov­um o. s. fr. Men skilagott hevði verið, um hol fekst á hesa ósemju, tí kravið er væl skilj­andi.
Hetta stríðið hevur víst, at ávíst sund­ur­lyndi er í fakfelagsrørsluni, og tað er ikki gott. Forkvinnan í Starvs­mann­a­fel­ag­num hevur tos­að um at skipa eitt LO, eina lands­org­a­ni­sa­ti­ón fyri øll fak­fe­l­øg. Hevði tað verið læran av hesum sátt­mál­a­stríð­ið, so var kort­ini væl kom­ið burt­ur­úr kortini, tí tað hevði gagn­að ar­beiðs­markn­að­i­num sum heild.