Leivur var kvívíkingur, men búði í høvuðsstaðnum í næstan hálva øld. Hann hevði gott fólkatekki, altíð blíður og vinsælur.
Sum ferðandi sølumaður í eini 35 ár kom Leivur í samband við nógv fólk og var kendur í nærum hvørjum króki í landinum, og munnu tey flestu minnast hann fyri vinsæla og lætta lyndið.
Foreldrini hjá Leivi vóru Johannes Pauli Olsen og Dagmar, f. Jacobsen. Tey høvdu telefonstøðina í Kvívík, so Leivur var uppvaksin við, at nógv fólk kom á gátt.
Í 1958 leitaði Leivur sær til Havnar á háskúla. Árið eftir fór hann í læru hjá Thomas Dam.
Eftir lokna lærutíð arbeiddi hann ymsastaðni, til hann fyrst í sjeytiárunum byrjaði sum sjálvstøðugur sølumaður.
Leivur giftist Marnu, f. Dam, úr Sandavági, í 1965. Tey taldust millum teirra, sum bygdu í Hoyvík fyrst í sjeytiárunum, tá Hoyvíkin enn lá nakað uttan fyri Havnina.
Tey fingu synirnar Dagfinn (f.1967) og Theodor Eli (f. 1976).
Leivur gekk høgt upp í familjuna og synirnar. Seinastu árini fegnaðist hann eisini um abbadøturnar Torgerð og Elisu. Familjan kom altíð í fremstu røð, og hann var altíð til reiðar, um tað var okkurt, ið hann kundi vera til hjálpar við.
