Edvard Joensen
Frá landsfundi Sambandsfloksins í Øravík
Tá landsfundur Sambandsfloksins skuldi setast í Øravík klokkan hálvgum níggju fríggjakvøldið, vóru bara einir tíggju suðringar møttir. Formaður og skrivari floksins vóru í oynni, men meginparturin av fundarluttakarunum vóru á veg suður við Smyrli, sum var nógv seinkaður av veðri. Landsynningurin var nógvur og seinkaði
sambandsfólki at fáa samband við Suðuroynna.
Tosið fall, sum vera man, niður á samráðingarferðina, føroyingar gjørdu til Danmarkar í seinastu viku.
Onkur av fundarfólkinum segði seg hava lisið Feðgar á ferð einaferð enn, tí hann helt seg síggja ávísar paralellir millum føroyingarnar á samráðingarferð í Danmark og teir heimføddu persónarnar í søgu Heðins Brú.
Men á einum øki vóru teir ólíkir, helt hesin fundarluttakarin. Ketil gjørdi alt fyri at gjalda sína skuld. Sjálvt at selja kúnna, sum annars var lívið í føroyinginum tá. Men hann var upsettur upp á at rinda sína skuld aftur. Soleiðis var ikki við okkara samráðingarmonnum. Teir fóru til Danmarkar at biða um at fáa skuldina strikaða.
Jú munur var á monnum, hildu suðringarnir á sambandsfundinum í Øravík.
