Hósdagin hoyrdu vit ein advokat – ein serfrøðing í mannarættindum – halda tað ganga privatlívinum ov nær, at hann ikki sleppur at festa sær í ciruttina á advokatskrivstovu síni. Men tað skal valdast, hvat tú heldur ganga privatlívinum ov nær.
Hetta er eitt gott dømi um, at tað altíð eru privat áhugamál sum koma í fremstu røð.Advokaturin – og serfrøðingurin í mannarættindum – heldur tað vera eina privata søk, at hann ikki sleppur at forpesta arbeiðsdagin hjá t. d. skrivara sínum...
Tað kann vera, men vit onnur, sum hava dugað og hava megnað at leggja heilsuskaðiliga tubbakkið til viks – ella als ongantíð hava fest okkum í, kunnu so bara fegnast um, at landsstýrismaðurin eisini hevur lagt tubbakkið til viks, og at hann hevur rygg og vilja til at leggja hetta uppskotið fram.
Eisini formaður Javnaðarfloksins á tingi hevur fingið ilt fyri bróstið av hesum. Hann er so passaliga politiskt ókorrektur, at man ikki kundi væntað annað, enn ein eina útsøgn sum »puritanskt forstoppilsi«.
Her er tað aftur privatu áhugamálini, sum koma í fremstu røð. Hví hevur hann ikki somu hugsan, tá hann áleggur okkum eyka skatt og avjøld? Hví er tað ikki at ganga privatlívinum ov nær? Ella tá tingmenn tryggja síni ellisár við feitari pensjón, meðan palliba er við sviðusoð?
Tað skal sjálvandi valdast, hvussu vit seta tingini í perspektiv – og hvat endamálið er.
Eg legði av at roykja fyri 19 árum árum síðani. Um eg skuldi keypt tann dagliga sigarettpakkan síðani, hevði tað – við dagsins prísum – kostað mær 346.750 kr, og fyri at goldið tað skuldi eg tjent tað dupulta: 693.500 kr. Við vanligari tímaløn skuldi eg arbeitt í yvir trý ár – bara fyri at goldið tubbakkið!
Umframt heilsuskaðan, so kann persónliga frælsið eisini verða dýrt (og tápuliga) keypt...
