- Heldur løgma:ur, at ta: er nóg miki: at geva landsst!rismanninum eina átalu í einum so álvarsligum máli, sum máli: vi:víkjandi setan av lei:ara vi: frítí:arskúlan á Tvøroyri?
Hetta spyr Annita á Frí:riksmørk, tingkvinna Tjó:veldisfloksins, løgmann í einum skrivligum fyrispurningi. Tingkvinnan spyr eisini, um løgma:ur hevur havt beinlei:is samskifti vi: b!rá:slimir á Tvøroyri um nevndu setan. Hon vil eisini hava at vita, um løgma:ur hevur bi:i: landsst!rismannin í almanna- og heilsumálum um at bakka frá stø:uni ella um at broyta avger:ina, tá hesin hev:i bo:a: frá, at skúlin var: stongdur, um vi:urskiftini vi:víkjandi setan av lei:ara vi: frítí:arskúlan á Tvøroyri ikki vóru fingin í rættlag.
Annita á Frí:riksmørk spyr eisini løgmann, um hann hevur røkt sína eftirlitsskyldu vi:víkjandi handfaringini av málinum um setan av lei:ara vi: frítí:arskúlan á Tvøroyri, og um hann hevur havt møguleika at røkt sína eftirlitsskyldu vi:víkjandi handfaringini av málinum um setandina.
Annita á Frí:riksmørk vísir á, atl øgma:ur í august 2005 hevur givi: landsst!rismanninum í almanna og heilsumálum eina átalu fyri handfaringina av málinum vi:víkjandi setan av lei:ara vi: frítí:arskúlan á Tvøroyri.
- Máli: byrja:i fyri einum ári sí:ani, tá i: Tvøroyrar b!rá: tók endaliga avger: um at seta ein lærara vi: frítí:arskúlan á Tvøroyri. Hendan avger: var tikin hóast ein skikka:ur pedagogur søkti, og hóast lógin greitt krevur, at lei:arin skal ver:a pedagog, sigur Annita á Frí:riksmørk.
- Ta:, sum loypti undran á fólk var, at landsst!risma:ur fyrst røkir sína skyldu sum eftirlitsmyndugleiki og krevur av Tvøroyrar b!rá: at hesi fáa vi:urskiftini í rættlag. Gera tey ikki ta:, ver:ur skúlin stongdur, til vi:urskiftini eru fingin í rættlag. Men ta: løgna vi: gongdini var, at hóast hann her ger rætt, so valdi hann bráddliga av alment ókendum orsøkum at broyta stø:u og gó:tók nú, at vi:urskiftini vi:víkjandi setanini av lei:ara ikki vór:u fingin í rættlag, sigur tingkvinnan.
Hon vísir eisini á, at máli: vi:víkjandi setan av lei:ara vi: frítí:arskúlan á Tvøroyri hevur løgtingsins umbo:sma:ur vi:gjørt og gevur umbo:sma:urin gongdini í málinum lemjandi kritikk. Hann skrivar m.a solei:is í síni ni:urstø:u av kanningini:
»Samanumtiki: haldi eg talan vera um sera álvarslig brot á dagstovnalógina og grundleggjandi reglur í fyrisitingarlógini. Hendan málsvi:ger:in hevur veri: so óforsvarlig, at eg kann ikki anna: enn geva kommununi eina sera álvarsliga átalu fyri handfaringina av hesum málinum.
Landsst!risma:urin fer inn í hetta máli: og hóttir vi: at steingja frítí:arskúlan, men tá á stendur bakkar hann.«
- Tann stóri spurningurin er tí, hví bakkar landsst!risma:urin eftir, at hann fyrst ger ta:, sum rætt var, spyr Annita á Frí:riksmørk. Hon dugir ikki at síggja nakra a:ra ørsøk til at landsst!risma:urin bakkar frá einari rættari avger:, anna: enn at bo: eru komin úr hægri fyrisitingarligum sta:.
- Er hetta so, kann orsøkin bert ver:a at løgma:ur hevur veri: inni í málinum og fingi: landsst!rismannin í almanna og heilsumálum at broyta avger:ina. Er hetta so, er hetta sjálvandi álvarsamt og eigur at koma alment fram, sigur Annita á Frí:riksmørk.
