-Hetta var súrt

Tað var ein sera vón­svikin Bartal Elia­sen, sum eftir dystin mátti ásanna, at tað heldur ikki hesuferð eydn­aðist fuglfirðingum at vinna steypa­kapp­ing­ina.
Fuglfirðingar vóru í steypa­finaluni fyri triðju ferð, og aftur hesuferð gjørd­ust teir ov stuttir.
-Tað kennist øðiliga súrt, at standa her við silvur­krón­un­um eftir at hava spælt eina steypafinalu, sum vit gott kundu vunnið. Eg haldi at vit vóru minst líka góðir sum EB/Streymur. Vit komu fram til fleiri góðar kjansir. Men kláraðu ikki at umseta kjansir til mál, meðan teir skora uppá ein av sínu fáu kjansum, og tí vinna teir dystin, segði ein sera vón­svikin Bartal Eliasen eftir dystin.
-Eg haldi ikki at mangl­andi royndir í tílíkum dyst­um kostaði okkum sigurin. Vit vóru uppsettir, og vístu stóran part av dysti­num gott fótbóltspæl. Somu­leið­is komur vit fram til fleiri góðar kjansir, men neyv­leik­in manglaði í avgerðandi løt­um. Tað var stong úr hjá okk­um, segði ein vónsvikin Bartal Eliasen at enda.