Gylta morgunstund
blítt summarvindin hitar,
lívgandi øll smálomb nemur,
hvørt eitt strá á bønum litar.
Gylta morgunstund
vekur sál úr vetrardvala,
vermur seg við fyrstu glæmur,
skyggjandi úr kavi spæla.
Gylta morgunstund
speglar lívsins morgunroða,
eins og barn at brósti sýgur,
lív frá morgunsól vit fáa.
Gylta morgunstund
við silvitni á tanga,
hagasóljan sprettur glað,
rósurunnar anga.
Gylta morgunstund
er Orfeusi at bana,
vaknaði úr døgg og dvalu
summardáin væna.
Gylta morgunstund
nú heiðafuglur letur,
gloymt er stríð og strev
og tann kaldi vetur.
???????????????
Valdemar á Løgmansbø
apríl 2003
