Hallur Christiansen varð við tveimum málum dagsins maður á Sevmýri. Hóast hann størsta partin av árinum hevur verið partur av álopinum hjá TB, so vóru málini sunnudagin hansara fyrstu í landskappingini í ár, so einki var at siga til, at frøin var øgilig, tá stigini vóru fingin til høldar.
- Hatta var øgiliga gott. Tað er so einki at siga um tað. Vunnu vit ikki í dag, so var at kalla vónleyst at bjarga støðuni, so tú kanst ætla, at tað lætti um hjá okkum. Eg haldi eisini, at vit í dag satsaðu meira frameftir, og tað gav okkum eisini fleiri møguleikar, enn vit vanliga fáa.
Eitt skifti sá annars út til, at tit skuldu missa tamarhaldið á dystinum?
- Ja. Vit blivu kanska nakað kløkkir, tá teir javnaðu. Ikki minst, tí vit eisini hildu okkum hava okkurt brotssparkið uppiborið. Vit fóru eisini eitt sindur niður við høvdinum, og eina løtu eftir tað kundu teir væl avgjørt dystin. Teir høvdu nakrar vandamiklar royndir, og eina ferð mundi Krzystof sloppið leysur, men tíbetur eydnaðist tað okkum at koma aftur í aftur.
Og nú trúgva tit veruliga uppá, at tað skal eydnast tykkum at koma burtur úr botninum.
- Vit mugu so royna at fáa tey stigini, sum skulu til. Komandi vikuskifti hava vit Skála á heimavølli, og vit trúgva heilt avgjørt upp á møguleikan. Vit hava fyri tað mesta staðið okkum sera væl á heimavølli, so tað skuldi avgjørt verið ein møguleiki fyri tí. Og sjálvsálitið fekk í øllum førum eitt skump rætta vegin. Bæði hjá liðnum sum heild, og eisini hjá einstøku spælarunum, staðfesti tvífaldi málskjúttin at enda.
