Himmalin, Golgata og álit á Gud vóru nøkur av høvuðsorðunum í boðskapi hansara.
At honum dámar væl lovsang og veit, hvussu hann kann tala til hjørtuni við sangi sínum, prógvaði hann til fulnar á konsertini.
At hann dugir sítt kramm ivaðist eingin í eftir frálíku framførsluna í Kelduni, har hann sang bæði kendar og minni kendar sangir.
Væl stuðlaður av góðum tónleikarum og trimum døtrum sínum sum kórsangarar gav hann áhoyrarunum eitt gott dømi um, hvussu nútíðar rokktónleikur kann vísa aftur til Mannin sum doyði á Golgata fyri 2000 árum síðani, og sum kann peika frameftir móti Himmalheiminum.
Hóast hann er gamal í garði og hevur sungið í mong ár, er røddin á Eyðuni sera góð og innilig.
Tað slepst neyvan undan at nevna, at døtrar hansara hava arvað sangrøddina og sanggleðina frá pápanum í stóran stíl. Sjáldan áður man tað hava verið so stilt inni í Kelduni, sum tá elsta dóttir hansara, Birgit Nónklett sang eitt solo-petti við eini ráðari og djúpari rødd sum alt ov sjáldan er at hoyra á slíkum konsertum.
Framførslan var góð, innilig og gav ein forsmakk uppá fløguna, sum er á veg seinni í ár.
Vit gleða okkum longu!
