Í dag, tá ið eg skrivi hetta, eru 10 ár liðin, síðani Facebook var stovnað.
10 ár síðani studenturin Mark Zuckerberg fekk hugskotið til ein sosialan miðil, ið skuldi broyta heimin.
Ella hvussu er tað - hevur Facebook broytt heimin?
Ein fyrilestrahaldari, eg hoyrdi fyri stuttum, helt, at alt hetta tosið um, at sosialir miðlar broyta heimin er yvirdrivið. "Eitt sum veruliga broytti heimin, var wc-kumman - har kunnu vit tosa um heimsbroytingar", helt hann.
Fyri meg hevur Facebook broytt nógv - kanska ikki allan heimin, men lívið er vorðið lættari.
Sum systur, dóttur og vinkona er tað lætt at seta seg í samband við familju og vinir um allan knøttin. Tey eru bert eitt klikk burtur. At finna fólk til eina grein - at fáa sín boðskap út - at seta ein bólk á stovn - alt er so sára einkult við Facebook.
Men eg kenni meg eisini aftur í teimum lýsingum, sum siga at Facebook ger fólk ólukkulig. Tí tá vit nú hava møguleikan at leggja myndir og tekst út til okkara vinir, so er tað sjálvandi ikki tað negativa í okkara lívi, vit velja at vísa, men heldur tað lukkuliga og væleydnaða. Hvat so um vit ikki eru so lukkulig - um vit sita í sofuni ein sunnudag í náttklæðum við einari hálvetnari pitsa og ØLL onnur eru úti og skoyta, á konsert, vitja vinir ella á kafe. Tá hevur man faktiskt hug at blaka Facebook út gjøgnum vindeygað!
Eg skrivaði einaferð fyri nøkrum árum síðani eitt status, sum ljóðaði: "Um nakar av tykkum Facebook vinum er góður við meg, so kunnu tit gjarna siga tað í dag". Eg hevði fingið eini sera torfør boð og hevði brúk fyri kærleika. Og gitið, um eg ikki fekk tað - í hópatali! Men samstundis vóru nógv eisini ógvuliga bangin um meg, tí tey vóru so óvon við at síggja eitt negativt status.
Um tað er nakað, eg ynski fyri tey komandi 10 Facebook árini, so er tað meira erligheit, og at kærleikin og nærleikin skal verða líka stórur, sum hann er – í øllum førum millum mínar FB-vinir!
