Ein takkar- og ein nýggjárs­kvøða

Tá eg síggi aftur á árið, sum er farið, so er tað tann eini dagurin, sum stend­ur oman fyri allar aðrar føðingardagurin 22. juni - tá eg helt mín 60 ára dag.

Fyrst vil eg takka sam­­komuni og leiðsluni í Kelduni í Skálabotni fyri ta stóru vælvild, tit vístu mær og konuni, at vit fingu brúkt tykk­ara hølir, sum gjørdi føð­ingardagin til eina góða og ríka sang­uppliving.

Eg hugsi um tykkum mongu, sum gleddu meg við at møta so fjølment við blómum, gávum, tal­um, blíðum heilsanum og nógvari praktiskari hjálp.

Eg hugsi um tykkum, sum vóru í køkinum og gjørdu matin til og settu út á borðini, og tit, sum gingu millum borðini, so einki tørvaði har.

Eg hugsi um míni kæru børn, svigarbørn og abba­børn, sum bæði spældu, und­irhildu, pynt­­aðu høl­ini og bóru fram eina ómeta­liga vakra heilsan bæði í mynd­um og orðum.

Eg hugsi um Ebene­zer­­kórið, Vitan úr Betesda, kvinnurnar úr Nebo, og tykkum, sum sungu solo og duet – tit lyftu løtuna upp á eitt fjølbroytt og serligt sangupplivilsi.

Eg hugsi um tykkum, sum talaðu tær nógvu og góðu talurnar.

Eg hugsi um tykkum, sum meistarliga leiddu skránna og frálíka fe­lags­­sangin.

Eg hugsi um tykkum, sum so blídliga tóku ímóti gestunum og vístu teimum pláss.

Eg hugsi um mammu mína, sum eisini dyggi­liga tók sítt tak; bara spell at pápi ikki upplivdi hendan dagin.

Til seinast, men ikki minst, so hugsi eg um elskaðu konu mína, sum einaferð enn vísti sítt av­bera góða hegni at skipa fyri og hava yvirblikkið, og sum einsamøll gjørdi skránna fyri alt kvøldið.

Tá eg hugsi um tykk­­um øll, so kann eg ikki annað enn takka Harr­anum fyri ta stóru sign­ing, Hann gav mær hetta kvøldið, tá eg rund­aði tey 60.

Takk øll somul við nógv­­um ynskjum um eitt eydnu­samt 2011 fyri tykk­um øll.

---------------

Poul Jóhan