Stýrið fyri eftirlønargrunnin hevur á fundið 30.9.98 samtykt, at hækka eftirlønina úr grunninum við umleið 6% frá 1. jan. 1999, soleiðis at eftirlønin verður uppá 560 kr. um mánaðin, sum er 6.720 um árið. Ásetingin er galdandi fyri árið 1999. Øll, sum hava fylt 67 ár, fáa eftirløn úr grunninum.
Løgtingslógin um eftirlønargrunnin er frá 1991, men hon er broytt nakrar ferðir. Lógin ásetir, at stýrið fyri grunnin skal áseta útgjaldið eina ferð um árið fyri álmanakkaárið eftir.
Lønmóttakarar og arbeiðsgevarar hava goldið síðan 1. januar 1992, lønmóttakarar 1/2% av lønini og arbeiðsgevarar 1/2% av lønunum í undanfarna ári. Eitt ársinngjald frá 1. apríl 1993 ? 31. mars 1994 er sambært lógarbroyting latið arbeiðsloysisskipanini, sum veiting.
Eftirlønarveitingin er ásett soleiðis, at grunnurin sleppur undan at lækka hana seinni, og í staðin fyri hevur møguleika fyri at lata eina vaksandi upphædd, sum í minsta lagi veksur líka nógv sum inflatiónin.
Reglurnar um útgjald úr grunninum eru ásettar í løgtingslóg nr. 39 frá 07.05.1991, sum seinast broytt við løgtingslóg nr. 43 frá 09.05.1997, og í kunngerð nr. 44 frá 09.05.1997. Eftir hesum reglum er tað Toll- og Skattstovan, sum stendur fyri útgjaldinum, og hvønn mánað setur veitingin á konto hjá hvørjum móttakara í sparikassa, banka ella postgiro.
