Jan Müller, Rás2
Árni Joensen, Sosialurin
------------------
Var tað av tilvild, at teir komu umborð á Norrønu, var tað ikki av tilvild, at brøðurnir gjørdust sjómenn. Tó so, sum ungur hevði Sverri ein dreym um at gerast snikkari, men stutt áðrenn hann var liðugur við framhaldsdeildina, sá hann eina lýsing, har Mærsk søkti eftir aspirantum, og hann valdi at royna. Tað bleiv byrjanin.
Sverri heldur, at tað var hóast halt ikki so løgið, at tað bleiv sjógvurin. Abbin og pápin og brøður hansara høvdu verið sjómenn, so tað lá líkasum í genunum. Marner var ongantíð í iva, og tá so tann eldri beiggin fór tann vegin, var eingin ivi um, at Marner eisini skuldi á sjógvin.
Men hvussu riggar tað, at tveir brøður eru ovastu menn umborð á sama skipi?
– Tað riggar væl. Vit hava góð viðurskifti við hvør annan, bæði professionelt og í frítíðini, so tað er eingin trupulleiki. Harafturat hava vit gott fólk rundan um okkum, sigur Marner.
Gott skip
Teir báðir eru á einum máli um, at Norrøna er eitt gott skip í allar mátar, og teir eru onga løtu í iva um, at Norrøna er eisini eitt sera trygt skip at sigla við. Sverri hevur siglt mong ár við stórum skipum, men hann heldur, at av teimum skipunum, sum hann hevur siglt við, hevur Norrøna ein tann besta stabilitetin.
-Tað hevur verið nevnt, at Norrøna er og stór til at sigla í Norðuratlantshavinum um veturin. Hvat heldur skiparin?
– Eg vil siga, at vit sigla á einari av teimum ringastu havleiðunum í heiminum, men skipinum bagir einki. Veðrið fáa vit einki gjørt við, so tað má sær ráða, og tað er nú eina ferð so, at viðhvørt standa vit yvir fyri veðri, sum hvørki vit ella nakað annað skip kunnu sigla í, og so mugu vit laga okkum eftir umstøðunum, sigur Sverri.
– Tey, sum hava skil fyri skipum og sigling, vita, at Norrøna er eitt trygt skip - eisini í Norðuratlantshavinum um veturin, men sjálvandi kann veðrið vera so ringt, at tað er skilabest at lata tað fara framvið, áðrenn vit fara, sigur Sverri.
Marner heldur, at onkuntíð kann tað tykjast eitt sindur ógvusligt, tá Norrøna er komin til Hanstholm, men yvirmenninir taka eingi óráð fyri, so er ikki farandi inn, verður farið aðrastaðni. Og er ivaveður, er ein so mikið meiri varin, leggur hann afturat.
Oyrareingir og Esbjerg
Um ikki so langa tíð verður bingjuhavnin á Oyrareingjum liðug, og tá fær Norrøna eina alternativa havn at hava til at taka, um skipið ikki sleppur at bryggju í Havn.
Sverri og Marner eru samdir um, at tað er sjálvandi ein fyrimunur fyri eitt skip at hava eina alternativa havn at taka til. Hinvegin eru teir ikki kunnugir á Kollafirði, eitt nú hvussu ættirnar eru samanborið við Havnina, so teir duga ikki rættiliga at meta um ágóðan av nýggju havnini.
– Í sigling sum í øllum øðrum er tað gott og neyðugt at hava alternativ, so tann nýggja havnin á Oyrareingjum verður góð at hava, siga teir báðir yvirmenninir.
Í Danmark hevur Norrøna júst skift havn - í hvussu er fyri meginpartin av árinum, tí nú skal skipið sigla upp á Esbjerg burtursæð frá summarinum, tá tað framvegis fer at sigla upp á Hanstholm. Sverri heldur, at Esbjerg er tað betra valið. Tað er ein stórur býur, og so liggur hann við motorvegin til evropeiska meginlandið, sigur hann.
Sverri og Marner skilja væl, at mong er vónsvikin av, at Smyril Line hevur tikið Bergen burtur úr ferðaætlanini, men tá rutan ikki fæst at geva avlop, er ikki annað at gera enn at gevast við henni.
Røtt avgerð
Av góðum grundum fylgdu Sverri og Marner væl við orðaskiftinum, sum var, tá tað almenna skuldi seta pening í Smyril Line, og teir eru onga løtu í iva um, at politikararnir tóku ta røttu avgerðina.
Sverri viðgongur, at sum skipari er hann kanska ikki tann rætti at spyrja um avgerðina, men hann hevur kortini sína avgjørdu áskoðan.
– Eg meti, at hetta er eitt skip, sum er neyðugt til siglingina í Norðuratlantshavi, og eg haldi avgjørt, at tað var rætt at bjarga skipinum, sigur hann.
Yvirstýrimaðurin sigur tað sama.
– Eg sat og lurtaði eftir Útvarpinum tað kvøldið, Løgtingið tók avgerðina, og eg má siga, at eg var ómetaliga glaður, tá úrslitið var greitt, sigur Marner. Jú, hatta var tann rætta avgerðin.
